RallyNieuws

Gewogen en te licht bevonden…

Het is kerstmis 2017. Familie Groen bivakkeert tijdens de feestdagen op een Landal park in de Eifel. Gezellig samen zijn en plannen maken voor de toekomst. De Eifel heeft een speciaal plekje voor de familie omdat daar het rallyhart nog klopt. Even rondrijden met de auto door de Eifel komen ze vanzelf terecht op ooit verreden rallypaden tijdens de WK rally’s, Nationale rally’s en de historische rally’s.

Vader Groen stuurt de auto nog even over een deel van een proef waar hij zelf nog een jaar terug op volle snelheid met zijn rallybolide de bochten nam. Machtig mooi vinden ze het. Zelfs moeder Groen wordt meegezogen in de virus van haar mannen en geniet met volle teugen. 

De oudste zoon Cor krijgt een Apje…”Pa!, ik kan een rallyauto kopen..” Samen maken Pa en zoon een plan en maken een deal met desbetreffende aanbieder. De auto is bij velen bekend in Nederland..een ideale beginners auto met een rijke historie. Betaalbaar en betrouwbaar en niet onbelangrijk: alle papieren incl. kooi certificaat en homologatiepapieren zitten erbij!

Het budget is er nog niet om te rijden. Pa wil dat zijn zoon het zoveel mogelijk allemaal zelf betaalt net zoals hij dat ook altijd moest…. dus het is zaak om keihard te sparen voor Cor. Een jaar lang knokt hij voor een vette bankrekening. Hij draait overuren bij zijn werkgever, gaat weinig uit, neemt geen vakantie…. alles voor 1 doel: rallyrijden!

In 2018 wordt de auto geheel nagezien door het monteurs team. Cor schrijft zich in voor de rallylicentie in December. In de voorgaande avonden rijd hij rechtreeks vanuit zijn werk om de licentieavonden bij te wonen en slaagt voor zijn theorie examen. Aansluitend volgt hij het praktijkexamen. Deze wordt ook behaald bij de beste coureur uit NL. Met zijn licentie op zak is het zaak om te investeren in zijn rallyoutfit. Bij een bevriende coureur wordt een hele outfit gekocht voor een nette prijs.

Vader Groen adviseert om niet te bezuinigen op rallybanden. Er wordt flink geïnvesteerd in nieuwe banden van een A-merk. Ook hier wordt Cor een beetje geholpen met een leuke korting. Want “laten we zuinig zijn op nieuwe aanwas de rallysport” is het motto van de leverancier!

De laatste dingetjes moeten nog gebeuren aan de auto en een nieuwe livery op de auto, verzorgt door één van de vrienden van Cor, maken de auto compleet. Helaas is er geen tijd en budget meer voor een testdag.

Eindelijk na ruim 1 jaar kan zoon Cor debuteren tijdens de Circuit Short Rally. Er wordt een huisje gehuurd op naastgelegen vakantiepark om iedereen te herbergen. Diverse teamleden en de familie nemen vrijdag een vrije dag om op tijd op het park te zijn. Vrijdagavond mag er n.l. gekeurd worden en is er een vrijwillige documenten controle. Daardoor is er zaterdag meer tijd en rust om de proeven te verkennen.

Het is schemerig als de auto arriveert bij de TC (technische keuring). Het is vrij rustig en alle tijd om de auto binnen te zetten. De brandnieuwe kleding worden gecontroleerd door één van de TC heren die constateert dat de kleding brandnieuw is.

Vader Groen bekijkt het tafereel op een afstandje en voelt enige nervositeit. TC is nooit zijn ding geweest door nare ervaringen met TC mensen. Het ego gehalte was volgens hem erg hoog. Met name in zijn beginjaren. Maar door aanpassingen door de jaren heen en vertrekkende ego’s is het al een tijdje een normale TC.

Het valt hem nu pas op dat keurmeesters geen naambordjes dragen. Dus is het als debutant maar gissen wie je voor je hebt. Geen welkom, geen handje, niks! Eigenlijk toch best vreemd. Hij besluit dat op een later moment eens aan iemand voor te leggen.

Keurmeester Sjonnie checkt de auto op labels en datums en kijkt een beetje meewarig naar de rolkooi en maakt een kleine opmerking richting vader Groen die poolshoogte komt nemen. “Ik adviseer je om een extra buis in de kooi te lassen.” Vader Groen zegt: ”Hoezo? Het is toch een gecertificeerde kooi?” en zoekt de papieren erbij.

Keurmeester Alfred bemoeit zich er nu ook mee en bekijkt het officiële certificaat uit 1991. “Er is mee gerommeld…Tipp-ex.” Alfred zegt dat het certificaat niet geldig is. Bij nader studie blijkt dit onzin te zijn. Echter wil Alfred dit niet toegeven. Keuradviseur Ad komt er nu ook bij en is het met Alfred eens. Ze kijken nog eens goed naar de kooi en ontdekken uiteindelijk een gelaste versteviging in de hoofdbeugel. ”Kijk,” zegt Ad en wijst vader Groen op de summiere aanpassing. “Dit staat niet in het document vermeld en dan is het een zelfbouwkooi. Mede gezien de dikte, die vermeld staat in het officiële document, is dit niet meer volgens de huidige regels.”

Vader Groen confronteert de heren met het feit dat de auto al sinds 1990 op de Nederlandse paden rijdt en zelfs in 2017 nog een heel seizoen heeft gereden zonder aan of opmerkingen. Waarom willen ze nu het debuut van zijn zoon verknallen? Er wordt onderling overlegd dat zoon gewoon kan starten maar dat hij sowieso niet welkom is op de volgende ingeschreven Zuiderzeerally. “Laat ik hem daar niet zien,” aldus Ad.

Verbijsterd keren ze terug naar hun huisjes en daar neemt het team nog even het certificaat door. Misschien niet moeders mooiste document maar Tipp-ex? Fraude? Dat is zeker niet het geval. Uitgaande van de goede bedoelingen van de TC besluiten ze na de rally de zaak te onderzoeken, samen met de mensen van kennis.

Het is zover: de eerste meters zijn verreden op een fantastische en zonnige zaterdag. Zoon Groen stuurt de 100 pk’s foutloos over de klassementsproeven. Proef na proef gaat het sneller en sneller en klimt het duo in het klassement. Vader Groen geniet maar is ook gespannen. Het voorval bij de TC zit hem nog steeds niet lekker. Hier en daar wordt er advies gevraagd en bepaalde deskundigen op de hoogte gesteld.

Totdat het keurders duo Alfred en Ad zich op de service melden. Ze spreken vader Groen aan: “Het is niet jullie wedstrijd,” begint Ad meegaand. “We hebben de auto gewogen vandaag en daaruit blijkt dat de auto te licht is. De wedstrijdleiding(!) gaat de auto na laten keuren wat zal resulteren in diskwalificatie. Ik adviseer jullie om de auto niet te laten finishen. Val gewoon uit of start de laatste KP niet dan volgt er ook geen nakeuring.”

Ad die steeds het woord doet en de leiding lijkt te hebben, doet alsof hij het erg vervelend vind voor het team. Echter blijkt bij navraag dat hijzelf het verzoek gedaan aan de wedstrijdleiding heeft gedaan om de auto na te keuren! Deze onwerkelijke conclusie doet vader Groen besluiten om de auto gewoon te laten finishen en te vertrouwen op de wedstrijdleiding.

Met een brede grijns finisht Cor de laatste klassementsproef. Hij heeft immers zijn tijd verbeterd met 22 seconden! Vader Groen adviseert hem om dit gevoel nog even vast te houden. Inderdaad werd de auto afgekeurd maar besloot de wedstrijdleiding anders: gewoon finish en een beker!

Ad moest zijn verlies even nemen maar deelde zijn bevindingen met het overkoepelend orgaan. En die besloot (wellicht) zonder te weten wat Ad allemaal had teweeggebracht dat de kooi niet voldoet en dat deelname aan de volgende rally niet mogelijk was. Natuurlijk zijn inmiddels alle instanties op de hoogte en zijn met name de werkwijze en de gang van zaken de komende discussiepunten.

De grote vraag blijft: waarom een debutant, die geknokt heeft om rally te kunnen rijden, zo te demotiveren? Moet hij nu een nieuwe kooi laten zetten in zijn auto of voldoet de kooi wel degelijk als de summiere aanpassing weer is verwijderd? Was dat niet iets wat Ad had kunnen adviseren? Is het seizoen nu al voorbij dankzij Ad en zijn TC-vrienden??

Wordt vervolgd…

De namen in dit ingezonden bericht zijn gefingeerd

Plaats reactie

Neem gerust contact met ons op indien u materiaal wilt overnemen

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com