RallyNieuws
Troela
Troela

Het gaat te hard

Volgens het weerbericht wordt het vanaf morgen weer kouder. Daarom heb ik zojuist mijn korte broek maar weer in de kast gelegd, naast de gebreide borstrok die een ruime week geleden nog zo onmisbaar was. Ja, het lijkt alweer een hele tijd geleden dat er een berg sneeuw lag. Als liefhebber van de echte winter vond ik dat prachtig. Uiteraard heb ik ook een rondje sneeuw per auto gedaan want zeg nou zelf, er is toch niets mooiers dan dwars gaan met een auto in de sneeuw op een verlaten parkeerplaats? Als je thuis bent, moet je de boodschappen opnieuw in de tassen doen maar verder zie ik geen nadelen.

Vlak voordat ik aan dit verhaal begon, deed ik weer boodschappen voor de komende dagen. De buitentemperatuur was volgens de auto een aangename 15 graden Celcius. De winterbanden waren minder enthousiast en verlangden terug naar de kou en de sneeuw. Over sneeuw gesproken, tijdens rallybezoeken ben ik twee keer in aanraking gekomen met deze mooiste vorm van neerslag

In 2005 tijdens de Ardenne Bleue rally in België trof ik een zeer schoon winterwonderland aan bij onze zuiderburen, waarin de mooiste sport ter wereld bedreven zou gaan worden. Of er veel sneeuw lag? Een literfles frisdrank verdween in de verse laag sneeuw op de tuintafel buiten het tijdelijke verblijf. Dus een centimeter of 30 lag er wel. Het leverde een prachtige rally op waar door diegenen die er bij waren nog steeds met bewondering over wordt gepraat. Mooiste moment van de rally? Misschien de ruime overwinning van Kuzaj in een groep N? De verticale sneeuw op het serviceterrein? Nee, het mooiste moment was toch een proef in een bos. Het bos was wit, de grond was wit en de route was alleen te herkennen aan het feit dat daar geen bomen stonden. De wind was gaan liggen en heel langzaam kwam er mist opzetten. Niet van die nare dichte mist maar mist die ervoor zorgde dat de lucht ook langzaam wit werd. Wat mij daarvan nog het meest is bijgebleven is de serene rust die er heerste en dat rallyauto’s die, geheel gewenst, om de minuut de rust kwamen verstoren, anders klonken. Gedempt alsof ze ook sneeuw in hun uitlaten hadden. Prachtige herinnering.

De witte wereld anno 2005 was niet de eerste ontmoeting met sneeuw tijdens een rally. Nee, die was 12 jaar eerder namelijk in 1993. Dat jaar werd de Hellendoornrally achter in november verreden. Ik herinner mij deze rally ook nog als de dag van gisteren. We hadden net een andere auto gekocht (onze eerste nieuwe) die begin 1994 zou komen en de ingeruilde auto alvast aan de garage gegeven omdat ze een koper hadden. Met een gratis leen-Kadett, onopvallend grijs en met veel te weinig PK’s een rally bezoeken. Dat voelde alsof ik diep undercover was omdat ik normaal met zeker het dubbele aantal enthousiaste paarden onderweg was bij rally’s. Onderweg naar Hellendoorn begon het zachtjes te sneeuwen en de sneeuw bleef liggen. De veel te weinig PK’s kwamen opeens toch goed van pas in combinatie met de zomerbanden.

De proef lag er mooi bij, prachtig wit gekleurd door de sneeuw. De actie was spectaculair zeker voor iemand die nog nooit een rallyauto op snelheid in de sneeuw had zien rijden. Herinnert u zich nog de spectaculaire beelden van Doctor en Badenberg die een kanontijd reden en daarbij regelmatig het randje opzochten en over gingen? Navigator Badenberg riep nog dat het ‘te hard ging’ maar Doctor bracht de Opel Calibra ongeschonden aan de finish. Ouderwetse stuurmanskunst!

Sneeuw is het mooist als het nog ongerept is. Een witte egale deken waar nog geen kat, hond, vogel, krantenbezorger of postbode doorheen gelopen is. Maar stiekem is sneeuw eigenlijk nog mooier als er net een rallyauto op snelheid doorheen gereden is. Ga ik wederom zeggen dat ik op korte termijn, als het weer verantwoord kan, toch naar Zweden moet? Nee, laat ik dat niet nogmaals doen. Dan zou ik in herhalingen vallen.

Tekst: Troela

Plaats reactie

Neem gerust contact met ons op indien u materiaal wilt overnemen

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com