Rally in de Achterhoek. Vorig jaar was de primeur, de eerste editie. De organisatie kreeg alle lof voor het opzetten van een geheel nieuw evenement. En het was een mooie rally. Alle seinen stonden op groen voor de tweede editie op 3 oktober 2020.
Het werd maart 2020 en u begrijpt dat de wereld er plotseling anders uitzag dan normaal. Rally’s werden afgelast maar de Berkelland Achterhoekrally bleef op de kalender staan. Die zou pas in oktober worden gereden. Dan zou alles toch wel weer normaal zijn?
Snel doorspoelen naar september 2020. Curves stegen verontrustend maar zetten daarna ook weer een hoopvolle daling in. We mochten steeds meer maar, niet onverwacht, stegen de eerder gedaalde curves weer. Maar toch was er half september een rally in Nederland. Hardenberg was the place to be voor de deelnemers. Maar niet voor publiek. Gelukkig bleven de echte rallyfans thuis. Het ging goed dus alle seinen stonden opnieuw op groen voor de ‘battle of the Achterhoek’.
Begin deze week was daar de domper, de mokerslag: de vergunning werd ingetrokken, geen rally aanstaande zaterdag. Zelfs niet zonder publiek. De situatie was verslechterd in Nederland. De curves waren weer stijgend en de stijgingshoek werd steiler. Op internet las ik veel reacties naar aanleiding van het bericht over de afgelasting op de FB-pagina van de rally. De meeste waren begripvol en vol medelijden naar de organisatie toe. Precies mijn mening.
Zoals wel vaker moest ik nadenken over wat er precies gebeurd was en wat dat betekende. Ik bedacht mij hoeveel werk organisatoren en vrijwilligers hadden verzet om deze rally binnen alle beperkende regels in 2020 mogelijk te maken. Ik kan mij er geen voorstelling van maken omdat ik het niet weet. Maar het aantal uren zal enorm zijn.
Sinds 1988 volg ik de rallysport in Nederland en daarbuiten zoveel mogelijk van achter een lintje in een of andere wei. Waarschijnlijk heb ik ondertussen minimaal 330 rally’s bezocht en veel te weinig stilgestaan bij wat er nodig is om een rally te organiseren en hoeveel werk dat voor de organisatoren en vrijwilligers betekent. En stel dat je alles voor elkaar hebt en dan minder dan een week van tevoren hoort dat alle inspanningen voor niets waren.
Daarom uit de grond van mijn hart een onmetelijke en zeer verdiende dank je wel aan alle mensen die het mogelijk maken dat wij rallyfans kunnen genieten van de mooiste sport ter wereld. Ik besef hoe extra vreselijk het voor jullie van de Berkelland Achterhoekrally moet zijn dat de rally dit jaar niet kan doorgaan. Voor ons is dat veel minder erg. Als jullie dit lezen dan begrijp ik dat het voor jullie lijkt als een minuscule druppel op een veel te grote oververhitte plaat van teleurstelling. Maar het is van harte gemeend. Hol de bene d’r onder en de gang d’r in. Laat de moed niet zakken.
Hopelijk kunnen we in 2021 weer massaal richting de Achterhoek om rallyauto’s te zien rijden. Zullen wij als rallyfans alvast afspreken dat we wat spandoeken maken met bedankjes aan de organisatie? ‘Bedankt veur alle muite’ lijkt mij wel wat.
Tekst: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie