De barbecue in Sint Oedenrode stond aan, de eerste fles Prosecco was al uitschonken en de tweede werd juist opengemaakt. Lekker uit de wind, in de zon….. De vooruitzichten waren prima. Althans, zo leek het.
De vrouw des huizes had opengedaan en me na een hartelijke kennismaking niet naar die barbecue maar naar de garage geleid. Daar was mijn gastheer alweer druk aan het werk met het aanbrengen van padding op de buizen van de rolkooi. Waarschijnlijk wil hij geen krassen op zijn helm als hij straks hard over de onverharde klassementsproeven van de ELE Rally gaat.
“Hey hoi, klonk het vanaf de bijrijders kant. “Welkom en leuk dat je er bent. Wat wil je drinken? Koffie? Gaan we binnen of buiten zitten?” Oeps…. drie vragen in één ademtocht. “Euhmmmm, lekker koffie,” en ondanks de aanlokkelijke blik op de barbecue en de Prosecco werd het toch een Senseo aan de keukentafel.
Nog in zijn bedrijfskleding, een overhemd van Garage van Hoof, zit Ruud Middel tegenover me. Ogenschijnlijk ontspannen, maar onderhuids begint hij wel al een druk te voelen. “Tja, die nieuwe auto. Veel sneller dan de Seicento en daarmee staan we dan ineens midden in het veld in plaats van achteraan. Je wilt natuurlijk ook in de thuiswedstrijd, tijdens het debuut, geen gek figuur slaan. Die wagen wil je natuurlijk heel over de finish krijgen, zonder dat je met de spreekwoordelijke handrem erop rijdt,” vertelt Ruud. “Maar uiteraard kijken we er ontzettend naar uit!”
In de garage pronkt een flink grotere auto dan dat er voorheen stond. Na jaren veel lol aan de Seicento beleefd te hebben werd het tijd voor iets anders. Dat het een Fiat moest zijn stond als een paal boven water. Uiteindelijk werd in Budapest, Hongarije, een Fiat Grande Punto Abarth R3D gevonden. Voor Nederland een unieke auto. “Een sterkere en grotere auto, maar tegelijkertijd ook een zwaardere,” vertelt Ruud. “De Seicento had veel minder vermogen maar woog daarentegen ook bijna niets. Daardoor konden we toch altijd wel aanhaken bij de auto’s voor ons en die soms zelfs passeren.”
Voor Ruud was er in zijn jeugd geen ruimte voor ‘brommers kiek’n ‘. “Daar had ik geen tijd voor en daar lag ook niet mijn interesse. Ik wilde rallyrijden. Wil je dat een beetje leuk doen dan kost dat erg veel geld. Ik wil het echter niet een beetje leuk doen, ik wil het gewoon goed doen. Dat is dan ook altijd mijn motto geweest: als je iets doet, doe het dan goed. Het gaat verder dan alleen de auto. Denk maar aan de helm, intercom, HANS systeem, gordels, stoelen, servicebus, gereedschap, reserveonderdelen, licenties, inschrijfgeld enzovoorts enzovoorts. De lijst is schier eindeloos.” Als 17 jarige jongeling wist Ruud dus al wat hij wilde en wat hij er voor moest doen, maar ook moest laten.
Dat de rallysport een teamsport is, is genoegzaam bekend. Dat het een familiesport is, blijft toch heel bijzonder fenomeen. Pa doet de hand- en spandiensten en verzorgt de fotografie, zijn zus houdt samen met ma de website en Facebookpagina bij en ma verzorgt de catering op de service. Eénmaal per jaar neemt zus Simone ook plaats op de navigatorstoel. Dat familiefeestje wordt normaal gesproken altijd tijdens de Shortrally van Kasterlee gehouden. “Daar kon Simone altijd op een daglicentie navigeren, maar Simone wil toch officieel haar licentie gaan halen,” zegt Ruud.
“Het begon allemaal met mijn pa en natuurlijk de ELE Rally, die bij Sint Oedenrode de altijd roemruchte klassementsproef heeft liggen. Pa was altijd al autosport enthousiast. Een collega op zijn werk kocht destijds de Fiat Cinquecento van Roel Fassbender. Dat was in 2001 naar ik meen. In 2003 kocht ik hem als 17 jarige. Pa vond dat leuk maar was tegelijkertijd wel sceptisch,” vertelt Ruud. “Inmiddels is hij denk ik wel mijn grootste fan!”
Desgevraagd vertelt Ruud dat zijn mooiste wedstrijd toch wel de ELE Rally is. Vooral die keer dat op de klassementsproef bij Asten de aandrijfas stuk ging. Tot 2:00u ’s nachts heeft het team ergens in een schuur die as weten te vervangen. “Een mooi voorbeeld dat het in de rallysport niet alleen om de rijder of navigator gaat, maar om het gehele team. Zonder hen was ik gewoon uitgevallen, maar nu kon ik juist dankzij de monteurs weer door.”
“Als je gek bent van het merk Fiat, dan moet de servicebus natuurlijk ook een Fiat worden,” zegt Ruud. “We hebben in Italië een Fiat 238 gevonden en helemaal opgeknapt en ingericht. Het was nog wel een heel gedoe om die naar Nederland te krijgen. De trailer waar die op moest was eigenlijk nét iets te klein. Met veel voorzichtigheid is het gelukt om die bus in Nederland te krijgen.” Maar ja, waar laat je die bus als er geen rally is? Pa wist wel een oplossing. Hij vroeg op een gegeven moment de afmetingen van de bus op en was daarbij vooral geïnteresseerd in de hoogte. “Hoezo is die hoogte zo belangrijk,” vroeg Ruud aan zijn vader. “Nou ja, we zijn toch een nieuw huis met garage aan het bouwen, maken we de ingang toch gewoon wat hoger, dan kan die bus mooi binnen staan,” was het antwoord van pa.
Wie dacht dat de jonge Brabander alleen nog de Fiat Grande Punto Abarth R3D had staan, komt bedrogen uit. Wat Ruud lange tijd stil heeft weten te houden is dat hij ook nog aan een ander bijzonder project werkt. Ook dit project heeft, hoe kan het ook anders, Italiaanse roots. Het lange termijn project is een heuse Autobianchi A112. “Het duurt nog wel even hoor voordat die klaar is. Dat is echt een lange termijn project,” aldus Ruud.
Inmiddels leken de drie vrouwen buiten, hoe onwaarschijnlijk ook, uitgepraat. Hun ogen dwaalden steeds af naar ons aan de keukentafel. Zoveel vrouwelijke aandacht bracht me in verlegenheid en aangezien ik net getrouwd ben, rondde ik het gesprek snel af. Eénmaal in mijn Italiaanse raspaard met dieselmotor gezeten, hoe treffend kan het zijn, koos ik de snelste route naar huis.
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe