Deze 182e Troelatalk start met een geluid, een flashbackgeluid. Als dat bestaat tenminste. Volgens mij heb ik zo’n geluid wel eens gehoord in een of andere matige sf-serie uit de jaren 70 van de vorige eeuw.
Opeens zijn we in de buurt van Huy bij de Condrozrally ergens begin deze eeuw. Het had geregend en de weg was nat. Met mijn rallyvrienden stond ik bij een haakse bocht. Het wegdek was typisch Belgisch in onze Nederlandse ogen, vrij slecht dus. Ik telde ongeveer 8 verschillende soorten asfalt in deze bocht. Later bleek dat elk van die soorten een eigen gripniveau had. Wat er daar gebeurde was redelijk bizar. Laat ik voorzichtig stellen dat zeker de helft van de deelnemers niet de lijn reden die ze verwacht hadden. Er sneuvelde een heg en een achterruit. Gelukkig bleef de boel verder redelijk heel.
Voordat de proef begon, herkenden wij een Nederlandse BRR in het publiek, een bekende rallyrijder namelijk Jan de Winkel. Hij stak de proef over en liet even zien hoe glad het asfalt was. Op zijn nette schoenen nam hij een aanloop en gleed daarna een heel stuk door. Inderdaad, zo glad was het. Vanaf die dag noemen wij hem Jean le Shop. Vraag niet waarom, soms gaan die dingen zo. Dat we onder de indruk en ook nog in Wallonië waren, zal er wel mee te maken hebben.
Weer dat geluid, einde flashback en we zijn weer in december 2018.
Het waaide hard en af en toe viel er een bui. Die ochtend had ik ruim 50 kilometer lang het gure weer getrotseerd op de fiets. Na een warme douche, hing ik onderuit op de bank in afwachting van een mooie sportmiddag op televisie. Ik keek nog snel even door de nieuwste berichten op Facebook toen mij er eentje opviel. Vossen viert dit jaar zijn 50-jarig jubileum. Dat was helemaal langs mij heengegaan.
Vossen, de naam die met respect wordt uitgesproken bij de commentatoren die bij de WK-rally van Duitsland live commentaar geven op de publiekspunten. Steevast gaat het over zijn ongekend aantal deelnames in Duitsland en ook over zijn leeftijd. Ik zie andere rallyfans wel eens verbaasd kijken als ze de leeftijd horen van de man die net langskwam. Het schijnt nogal bijzonder te zijn dat mensen van zijn leeftijd nog een rallyauto besturen en ook nog hard gaan. Ik zie het mijn moeder nog niet doen toen ze zo oud was, maar zij heeft dan ook geen rijbewijs. Maar van Vossen verwacht je gewoon dat hij hard rijdt. Dat doet hij al jaren.
Hij begon in 1968, het jaar dat de schoolkeuzetest mij adviseerde om het jaar erna de kleuterschool maar eens te verruilen voor de lagere school. Stelt u zich eens voor hoe lang 50 jaar eigenlijk is. Is het gelukt? Inderdaad, erg lang. Toen ik debuteerde achter het rallylint, had Vossen al 20 jaar rallyervaring opgedaan in prachtige auto’s. Ik herinner mij Lancia, Ford, BMW, Mitsubishi, Opel. Er zullen vast meer merken zijn die hij bestuurd heeft. Ik wilde om volledig te zijn even op Wikipedia kijken maar hij heeft geen eigen pagina! Na 50 jaar heeft hij die toch wel verdiend?
Ik ken Vossen niet persoonlijk maar het lijkt mij een hele aardige man. Hij is altijd onopvallend aanwezig. Als ik een startlijst voor een Vaderlandse rally bekijk, ben ik altijd blij als hij er weer tussen staat. Zonder Vossen is het toch een stukje minder leuk. Daarom hartelijk gefeliciteerd Henk Vossen met het indrukwekkende jubileum. Hopelijk komen er nog heel wat jaren bij!
Weer een flashbackgeluid. Was het 2016 of toch 2017? Welke rally was het eigenlijk? En waarom kreeg iemand van onze rallygroep opeens de drang om met de mobiel op te zoeken wat vos in het Frans is? Was het een zonnesteek of duurde het wachten op de start van de rallyproef te lang (lees: verveling)? Waarom wil je dat opzoeken? Waarom moet je dat opzoeken? Iedereen weet toch dat een vos een renard is. Maar blijkbaar heerste er op die dag, op dat moment een collectieve blackout. Niemand wist meer dat een vos een renard is. De opzoeker (ik noem geen namen) en zijn/haar mobiel, wisten stellig dat vos in het Frans mouche was. Twee vossen moeten daarom wel mouche mouche zijn. Daarom begrijpt u dat wanneer Henk Vossen voorbijkomt, er in onze groep van Ank Mouche Mouche gesproken wordt. Hij is de tweede BRR die verfranst is. Gelukkig is het daar bij gebleven.
Bron: Troelatalk
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie