Zoals elk jaar is er op de kalender ook dit keer weer plaats ingeruimd voor augustus. Deze maand wordt ook wel de oogstmaand genoemd. In rallykringen staat deze maand bekend als de WK-rallye-Deutschland-maand of de lekker-moeilijk-tussen-de-wijnranken-naar-boven-klauteren-om-daarna-weer-lekker-moeilijk-naar-beneden-te-storten-maand.
Als ik goed geteld heb, was dit mijn 13e bezoek aan deze mooie WK-rally bij onze Oosterburen. De planning was om ook dit jaar vrijdagochtend vroeg richting de Moezel te vertrekken. Nadat het tijdstip van vertrek was bepaald en na een keer of drie keer slikken, toch maar even een hotel geboekt voor de donderdagnacht. Iets met ouder worden en dat het allemaal niet meer zou eenvoudig is als toen we jong(er) waren. Donderdagavond, buiten zittend aan een tafeltje, met een grote cola light voor de neus, het vooruitzicht op een Duitse schnitzel en de Moezel onder handbereik aan de linkerzijde, bedacht ik hoe goed de beslissing was om deze extra nacht te logeren. Moeten we vaker doen.
Vorig jaar ben ik niet naar Duitsland geweest omdat ma Troela 80 werd dus ik had de ‘nieuwe’ WRC’s nog niet in het echt kunnen aanschouwen. Nieuw betekende meer vermogen en een wilder uiterlijk. Uiteraard had ik filmpjes van de diverse rally’s waarin deze nieuwe auto’s reden gezien maar een tête-à-têteontmoeting geeft toch een ander gevoel. Met 2.312 flessen wijn in wording (ruwe schatting) in mijn nek en een hairpin voor me, hoorde ik de eerste WRC nieuwe stijl aankomen. Al snel concludeerde ik dat het met het geluid wel goed zat. Na een aantal WRC’s en twee regenbuien was ik nog niet helemaal klaar met mijn conclusie over het uiterlijk. Dat vergde nog nader onderzoek.
Dat onderzoek volgde snel op het nabij de Bostalsee gelegen serviceterrein. Dat was een bijzondere ervaring niet in het minst omdat ik weer eens met de bus geweest ben. De rallye bus nog wel! Bij de lichtelijk megalomane gebouwen die sommige teams voor enkele dagen optrekken, heb ik uitgebreid de nieuwe auto’s kunnen bestuderen. Of ze mooi zijn? Niet echt. Maar dat hoeft ook niet. Het zijn auto’s die, binnen normen, ongegeneerd zijn uitgebouwd met maar 1 doel in gedachten: de snelste tijd. De achterspoilers zijn kunstige bouwsels van carbon met vormen die bijna buitenaards lijken. Ik kwam tot de conclusie dat iets niet mooi hoeft te zijn om toch geweldig te zijn. Ik vind de nieuwe auto’s geweldig. Maar ik vind ze ook ergens op lijken. De groep B auto’s kwamen direct bij mij op als het voorbeeld voor de nieuwe lichting rallymonsters. Als je daar mee vergeleken wordt is dat een compliment. Natuurlijk staan de huidige auto’s qua techniek op een veel hoger niveau dan de ‘oude’ monsters.
Nu ik het toch over de groep B auto’s heb, moet mij toch iets van het hart waar ik de laatste jaren met enige regelmaat aan heb gedacht. Van die auto’s werden eerst straatversies gebouwd voordat de auto aan rally’s mocht meedoen. Kennelijk is dat losgelaten want ik heb in de folder van Ford geen straatversie van de huidige WRC zien staan. Waarom eigenlijk niet? Rallyfans, net als fans van andere sporten, zijn bereid om flink in de geldbuidel te tasten om teamkleding te kopen. Waarom leveren de fabrikanten van de huidige WRC’s geen kit waardoor een straatauto omgebouwd kan worden naar WRC lookalike? Of een R5? Dat zou toch mooi zijn? Natuurlijk heb ik als leek geen verstand wat zoiets zou moeten kosten maar er is vast een markt voor.
Nu wil het toeval dat ik een Ford Fiesta van het nieuwste type bezit en dat de huidige WRC daar op gebaseerd is. Wellicht dat Ford een keer een proefversie van de straat-WRC wil bouwen en mijn Fiesta wil voorzien van een grote voorspoiler, kunstig bouwsel aan de achterkant en twee overbemeten cd-rekken bij de achterwielen. Dan wil ik er heel graag gratis mee rondrijden bij rally’s om reclame te maken. Niet omdat de auto mooi is maar wel geweldig. Ondanks de driecilinder.
Er is alleen een klein addertje onder het gras, eigenlijk is het de auto van mevrouw Troela. En die heeft een andere mening over geweldig. U ziet het probleem….
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe