De zon scheen onverwacht. Of eigenlijk: dat de zon zou schijnen was niet voorspeld. Men bedoelde natuurlijk dat hij/zij (de zon is zowel mannelijk als vrouwelijk) niet zichtbaar zou schijnen. Uiteraard schijnt de zon. Anders zou het niet best zijn. En behoorlijk fris. Maar dat hoef ik u niet uit te leggen. De zon scheen dus zichtbaar en met een graad of 21 was het ook warmer dan voorspeld. Eigenlijk was het gewoon prachtig weer. Mooi weer voor een rally. En wat wil het geval? Er was een rally. Een mooie rally. Eentje waar ik al jaren naartoe ga. Dus eigenlijk een vaste waarde op de persoonlijke kalender.
Trouwens, hebt u ook zo’n hekel aan mensen die iets niet kort en bondig kunnen opschrijven? Het was zonnig en aangenaam in Namen waar de rally de Wallonie werd verreden, was een stuk sneller geweest.
Op vrijdagavond is de inmiddels traditionele opener op de Citadel van Namen. Ik laat de auto altijd op een grote parkeerplaats staan en loop naar het prachtige bouwwerk dat op de heuvels langs de Maas ligt. Een fijne wandeling met de nodige hoogtemeters (goed voor de conditie) en voor je het weet sta je al weer over Namen uit te kijken, net als ongeveer een jaar geleden. Boven op de Citadel is een grote ruimte waar diverse demonstraties worden gegeven tussen de proeven door. Vroeger was dat leuk maar al enkele jaren opteer ik voor een iets rustigere plek. De bonkmuziek heeft mij verdreven. Die vind ik voor eventjes wel leuk maar niet de hele tijd. Dat ligt uiteraard geheel aan mij en mijn leeftijd. Denk ik.
De vaste kijkbocht nabij de vliegende finish lag er dit jaar glad bij, terwijl het toch droog was. Ik heb, in tegenstelling tot andere jaren, heel wat onvrijwillige schuivers gezien. Op de stoeprand in de bocht liggen behoorlijke stenen blokken die normaliter waarschijnlijk dienen om wildparkeren tegen te gaan. Door de schuivers kwamen de blokken in een heel ander patroon te liggen dan normaal. Het leek wel mikado maar dan met zwaardere stokken.
De proef wordt twee keer verreden in omgekeerde startvolgorde. Er wordt als het ware opgebouwd naar een climax. Leuk concept voor een showproef.
Tussen de twee proeven door hing ik, geleund op mijn armen, wat rond te kijken. Prachtig weer, een mooi uitzicht over de stad Namen en de wijde omgeving. En geen bonkmuziek. Even was ik er alleen met mijn gedachten. Een mooi moment voor mijmeringen over de mooie plekken die ik heb ontdekt door de vele jaren rallysport. Dat de wereld dus ook mooi kan zijn. Of ik mijn regenkimono nu wel of niet in de auto had gedaan. Hoeveel mensen wonen er eigenlijk in Namen. En hoe oud is de Citadel. Hoe warm zou het morgen zijn. En zondag. Hoeveel is vier keer vier ook al weer. Uh, tsja, zo zeg. Pruttie, pruttie, pruttie. W (even helemaal niks, dat noemen wij thuis klik uit).
Mijn klik uit-stand werd ruw verstoord. Ik vond het oprecht jammer dat de rallyauto’s er al weer waren. Gelukkig duurde die gedachte slechts een hele kleine fractie van een seconde voordat ik besefte hoe raar die gedachte was. Ik kwam hier toch juist voor die rallyauto’s?
Toch was pruttie, pruttie, pruttie, W ook wel even lekker.
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe