Volgens het grote handboek voor rallycolumnisten moet je een rallycolumn nooit beginnen met een vraag. Maar uitzonderingen bevestigen de regel dus daar komt een oprechte vraag aan u, de lezer: Hoe was het?
Misschien is het handig om de vraag wat duidelijker te stellen. Want met alleen ‘hoe was het’ zou de bevraagde zich af kunnen vragen waar de vraag precies op slaat. Hij is iets te algemeen geformuleerd. Dus hier komt een oprechte, iets beter geformuleerde vraag aan u, de lezer: Hoe was het om na lange tijd weer bij een rally te zijn?
Wist u nog hoe een rally ook al weer precies werkte, had u het geheugen van uw fotocamera thuis laten liggen of was u misschien vergeten uw accu’s op te laden? Waar heb ik dat inklapbare stoeltje ook al weer opgeborgen? Lagen de rallybollen en het flesje water nog thuis? Had u zelfs uw exemplaar van ‘Rally voor Dummies’ thuis laten liggen? Kon u zo de geldende regels en gewoonten van de sport in gewone mensentaal er niet even op naslaan om een opborrelende en prangende rallyvraag te beantwoorden? En hoe beviel het ‘soppen in Zundert’ in de regen en de modder?
Nu ik toch aan het vragen ben: was het druk? Ging het afstand houden bij de proeven een beetje? En hoe ging dat op het serviceterrein? Was het al zoals het vroeger was of was een beetje spannend en wennen? Aanvullend over de vraag over het serviceterrein, ben je lekker bezig geweest om de column alvast deels te schrijven, wordt die ingehaald door de actualiteit. Dus vergeet die vraag over het serviceterrein maar.
Nog meer vragen. Hoe ging het met de dames en heren rallydeelnemers? Waren ze qua rallystijl een beetje roestig of leek het alsof ze twee weken geleden nog een wedstrijd hadden gereden? Bent u nog veel bekende gezichten tegen gekomen? En waren de geluiden net zo lekker als vroeger?
Misschien vraagt u zich af waarom ik dit aan u vraag. Je bent toch zelf vast wel wezen kijken als fanatiek rallyvolger en –bezoeker? Tijd voor een antwoord: goede vraag maar nee, ik was er niet bij.
Volgens het grote Covid-19 vaccinatiehandboek had ik net op tijd mijn tweede prikje gehad om deze rally te mogen bezoeken. Zeven dagen was de norm en voor mij waren het tien dagen sinds de tweede dosis. Maar het gevoel was er nog niet klaar voor. Gevoel kun je niet overtuigen, hoe hard het verstand het ook probeert. En ik heb het echt geprobeerd.
Van een hele kleine, kwetsbare bubbel waarvan de leden ondertussen bijna allemaal beschermd zijn naar een aanzienlijke mensenmassa is een iets (veel) te grote stap. Eerst maar eens uit eten met de vrouw des huizes (ondertussen gedaan), buiten fietsen (ondertussen ook gedaan), samen komen met vrienden (ondertussen gedaan en wordt wegens succes voortgezet). Daarna nog meer stapjes en stappen zetten en dan ben ik helemaal klaar voor de Vechtdalrally. Die wordt verreden vlak na mijn verjaardag dus dat beschouw ik als mijn zeer bijzondere verjaardagscadeautje dit jaar. Beter nog, ik noem het gewoon mijn verjaardagsfeestje. Komt u ook? U wordt niet thuis gebracht.
Ik ben heel blij dat er weer een rally verreden kon worden want net als u miste ik deze sport toch wel heel erg. Een ruime elf op een schaal van tien denk ik. En ondanks dat ik er niet bij was, was ik er toch een beetje bij. Cryptisch maar daardoor niet minder waar. Maar hoe dan?
Er kwam enkele weken geleden een appje binnen: Alles goed met jullie? Welk boek moet op de auto? Ik antwoordde goed, doe maar Troela Talks 2. Ook deze keer reed Alexander Belder geheel belangeloos weer met een sticker van een cover met een van mijn boeken op de motorkap als X-auto voor het veld uit. Uiteraard ging de rode BMW weer zo dwars mogelijk. Ik hoef dat niet gezien te hebben om te weten dat hij dwars ging met de snelste reclamezuil van Nederland. Wellicht overbodig om te melden maar mijn rallyboeken zijn nog steeds te koop via Bol.com en te bestellen bij de betere boekwinkels in Nederland en België.
Dus tot in Hardenberg. Ik ben benieuwd wat ik dan ga vergeten mee te nemen. Binnenkort maar eens een checklist maken. Hoewel maken, er schijnt er eentje in ‘Rally voor Dummies’ te staan. Misschien is het raadzaam, na bijna twee jaar rallyloos door het leven te zijn gegaan, het hele boek maar weer eens door te nemen. En alvast een mental note: vergeet dat regenpak niet. En het juiste schoeisel.
tekst: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie