Teruggetrokken in de kleine wereld van de kap van mijn regenbestendige jas, stond ik afgelopen zaterdag in een Waals weiland, mij net niet hardop af te vragen wat er ook alweer zo leuk was aan het bezoeken van een rally.
Het was fris, het waaide stevig en de hagel viel daardoor bijna horizontaal op de bodem van Franstalig België. Kortom het was onaangenaam, terwijl het de vorige dag nog zonnig, droog en aangenaam was geweest. De hagel daalde neer, er kwamen twee deelnemers langs inclusief een Polo R5 (erg geslaagde auto!) en toen bleef het een tijdje stil. Tijd genoeg voor overpeinzingen. Was het hier wel vaker zo slecht weer geweest? Vast wel maar op de een of andere manier verdring of wis je die herinneringen. Regelmatig was het mooi weer, warm zelfs en moest er gesmeerd worden. Dat vergeet je dan weer niet. Ach ja, april doet wat hij wil zeggen ze toch? En het was nog net april. Ik moest even denken aan Willem en Max. Ook zij hebben wel eens beter weer gehad bij de jaarlijkse rondwandeling op Koningsdag.
De Rallye de Wallonie was rally nummer vier voor mij dit jaar. Zandvoort, Emmeloord en Putten waren de eerste drie. Hoe was het weer daar eigenlijk? Zandvoort beleefde de warmste editie ooit. Emmeloord was droog, fris en winderig maar dan ook gelijk 6 Beaufort en hoger. Putten was ronduit koud met regen en zelfs sneeuw. Op zich allemaal niet bijzonder want het vat het normale Nederlandse voorjaar mooi samen. Even kijk ik op vanonder mijn kap. De hagel valt nog steeds. Ik had niet hoeven kijken, gewoon luisteren was genoeg geweest. Ook nog geen nieuwe deelnemer te zien en horen. Terug naar de relatieve veiligheid en tijdelijke eenzaamheid van de kap.
Opeens realiseer ik mij dat alle vier bezochte rally’s iets met elkaar gemeen hebben: de dagen voor het evenement was het veel beter weer en warmer dan de dag of weekend van het evenement. Zelfs bij Zandvoort. De warmste editie ooit was toch de koudste dag van de week. Ik had enkele dagen eerder zelfs nog een tijdje op het terras achter het huis gezeten. In de warme zon. In een korte broek. Vreemd dat het weer doordeweeks lekker is als velen moeten werken en dat het in het weekend dan omslaat als een soort omgekeerde Kortjakje. Als dat kind per ongeluk op een zondag bij een rally zou staan te zingen, zou ze nog ziek worden van het weer. Dan was ze pas echt altijd ziek. Niet dat ik dat graag wil maar het zou wel beter kloppen met de tekst.
Ik verwacht niet dat T.N.O. het een representatief onderzoek vindt maar bij 100% van de door mij bezochte rally’s van dit jaar was het weer zoals gezegd slechter dan in de dagen ervoor. Zou dit de trend worden voor 2019? Natuurlijk kan het toeval zijn of niet en vraagt u zich opeens dringend af welke rally’s ik dit jaar nog meer op de agenda heb staan zodat u ze kunt schrappen.
De hagel wordt minder en stopt zelfs. Ik kruip voorzichtig uit mijn tijdelijke schulp en zie om mij heen een natte weg, kletsnatte spijkerbroeken en van die flodderige sportbroeken die een litertje of 12 aan vocht kunnen vasthouden. Het waait hard. Sommige mensen zullen het erg koud hebben. Lang leve de regenbroek die ik gestoken heb. Even later komt deelnemer drie voorbij. Enkele sport- en spijkerbroeken nemen niet veel later afscheid van het publiek. Hopelijk hebben ze een reservesetje kleding in de auto liggen. Misschien moet ik ze vertellen dat ze in het vervolg een regenbroek mee moeten nemen. Helaas is dat onbegonnen werk want mijn kennis van het Frans is absoluut ontoereikend.
Rokjesdag. Opeens moet ik aan rokjesdag denken. Of jour de jupes zoals ze in Wallonië zouden zeggen. Gaan wij die dag dit jaar in een rallyweekend nog meemaken ergens in een weiland achter een lint? Of in de harige, mannelijke variant, kortebroekjesdag? Ik hoop het. De korte broek ligt al een tijdje klaar. Die is alleen nog maar gebruikt op die mooie doordeweekse dagen.
Het regent ondertussen weer. Wat was er ook alweer zo leuk aan het bezoeken van een rally? De rest van het weekend heb ik geen een keer meer aan rokjesdag gedacht. Zelfs niet aan jour de jupes.
bron: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie