Op 5 mei jongstleden viel de Noordoostpolder op de voordeurmat. Voordat u zich ernstige zorgen begint te maken, niet de echte polder natuurlijk maar het wekelijkse huis-aan-huisblad met dezelfde naam. Normaliter blader ik slechts een enkele keer de krant even door omdat ik het nieuws op andere manier wel lees. Mijn vrouw attendeerde mij er dit keer op dat er iets over rally in de krant stond. Wat? Rally? Maar ze schrijven alleen maar over de rallysport vlak voor en na de Zuiderzeerally en die ging toch niet door? En er wordt af en toe ook buiten de Zuiderzeerally om wel eens aandacht aan deze sport besteed als ik zelf weer een rallyboek heb geschreven en dan een persbericht instuur. Maar dat was nu niet het geval.
Wat was er dan aan de hand? Benieuwd las ik het stuk en het ging over twee rookies in de sport. Beginnelingen in beter Nederlands. Een leuk interview met twee jonge mannen, Stefan Meijer en Jacob Booy die hier in de buurt wonen. Vorig jaar reden ze hun eerste en enige rally in Hardenberg, u weet wel, de wedstrijd waar geen publiek bij was maar die wel doorging. Toen was het klaar en begon het grote, rallyloze wachten dat hopelijk voor hen (en alle andere rallyfans) in juli wordt beëindigd als de GTC tenminste (met publiek) doorgaat.
Stel je eens voor. Je koopt een kant en klare rally Peugeot 206, haalt de benodigde licenties en komt aan de start waar de zenuwen de eerste keer onvermijdelijk door de keel gieren. Een eerste rally dat is niet niks lijkt mij zo. Wat komen wij tegen, is het zoals het ons geleerd is, hoe doen we het ten opzichte van andere deelnemers in de cup, blijft de auto heel en andere min of meer prangende, onbeantwoorde vragen. En dan ook nog debuteren terwijl het thuisfront en de rest van de fanclub moet schitteren door gedwongen afwezigheid. Aan het eind van de uitgereden rally zijn alle vragen beantwoord en giert er van alles door je lichaam maar geen zenuwen meer. Die hebben plaatsgemaakt voor adrenaline en opwinding. Man wat was dat gaaf! Waneer mogen we weer? Hopelijk zo snel mogelijk. Met het hele thuisfront en de fanclub erbij en natuurlijk alle andere rallysupporters.
Dames en heren rallyfans, juich voor ze, schreeuw ze naar de finish. Dat hebben ze wel verdiend. Wie weet winnen ze binnenkort hun eerste wedstrijd in de cup. In het interview in de krant wordt al gespeculeerd over de toekomst. Een andere rallyauto, bij voorkeur een vierwielaangedreven Subaru. Volgens de heren een vette rallyauto. Als ex-Subarurijder kan ik dat beamen. Als Ford-fan ook trouwens. Als gelukkige die ooit een paar rondjes op snelheid op een testbaan net over de grens mee mocht rijden in een heuse rally-Subaru N4 ook.
Succes mannen met jullie rallycarrière. Ik kom, wanneer het weer kan, kijken. En juichen. Desnoods met zo’n Snollebollekes juichcape om.
tekst: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie