RallyNieuws
Troela
Troela

Twee dames op leeftijd

Begin maart werd ik een beetje nerveus. De Zuiderzeerally, mijn thuiswedstrijd, stond voor de deur. Zandvoort ging helaas niet door dus de rally in en buiten de Noordoostpolder zou voor mij het einde van de winterstop en niet heel verrassend ook het begin van mijn rallyseizoen 2020 zijn. Een week daarvoor had ik diverse slaapgelegenheden voor de buitenlandse rally’s geregeld en toen begon de nervositeit. Het is gelukkig gezonde spanning, meer een soort lentekriebel, die ik elk jaar heb als de eerste rally voor de spreekwoordelijke deur staat. Ik had er zin in.

Begin maart werd 10 maart. De nervositeit was er nog maar was niet meer hetzelfde. Zou de rally nog wel door gaan? Zandvoort ging niet door en ook de Visual Art rally zou geen editie 2020 krijgen. Het zou toch niet waar zijn dat de rally in mijn spreekwoordelijke achtertuin niet door zou gaan? Ik dacht aan al het werk dat door de organisatie en vrijwilligers al gedaan was. Dat zou triest zijn.

Van 10 maart werd het 12 maart. Die ochtend besloot ik dat ik niet naar de Zuiderzeerally zou gaan ook al zou die wel worden verreden. Waarom? Het enige antwoord is COVID-19, een begrip dat wij met zijn allen nooit meer zullen vergeten. De ontwikkelingen gingen razendsnel, een virus in China werd in korte tijd een pandemie. Er kwam meer kennis van het nieuwe virus en de woorden ‘kwetsbare groep’ vielen. Nu heb ik twee dames op leeftijd in de familie die zorg nodig hebben en die aan alle voorwaarden voldoen om in de kwetsbare groep te vallen. Ik wilde het risico niet nemen dat ik door mijn rallybezoek extra risico’s zou lopen en zo de dames in gevaar kon brengen. Gezond verstand. En rally is niet het belangrijkste in mijn leven. Die avond deelde Mark ons indirect mee dat er geen Zuiderzeerally zou komen. Heel begrijpelijk.

Wat er momenteel aan de hand is, is uniek. In de 56 en een half jaar dat ik op de aarde rondloop heb ik dit nog niet meegemaakt. Vanavond (16 maart) zal Mark ons toespreken op de televisie. Ook dat is een unieke gebeurtenis. De vorige keer was in 1973. Toen hadden wij de oliecrisis. Ik kan mij daar niets meer van herinneren. Ik was jong en mijn ouders hadden geen auto. Wat kon mij dat toen schelen.

De dagen na 12 maart gebeurde er heel veel in Nederland maar ook in de wereld. De rally van Mexico werd nog wel verreden in verkorte vorm maar nu is het stil in de rallywereld. Nu is het stil in de sportwereld. Hoe lang zal het stil zijn? Maart roert normaliter zijn staart maar rally ho maar. April doet wat hij wil, maar rally? Ik zie het niet gebeuren. Wanneer gaan we verder met de mooiste sport ter wereld? Mei? Juni? Juli? Nog later? Niemand heeft het antwoord. Eigenlijk maakt het mij ook helemaal niet uit. Ik denk aan die twee dames op leeftijd. Ik denk aan alle mensen die in de kwetsbare groep vallen. Zij zijn veel belangrijker dan de rallysport. Als het mag en kan dan gaan wij gewoon de wei weer in, wanneer dat ook zal zijn. Laten wij er met zijn allen voor zorgen dat zoveel mogelijk mensen van de kwetsbare groep dat ook kunnen meemaken.

PS. Als rallycolumnist werk ik thuis dus ook in de weken (maanden?) dat er niet gereden kan worden, zal ik gewoon columns blijven schrijven. Het grote archief met sterke en minder sterke rallyverhalen uit het verleden is nog lang niet leeg!

tekst: Troela

Plaats reactie

Neem gerust contact met ons op indien u materiaal wilt overnemen

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com