Volgens het woordenboek is uitgeput zijn niet best. Als je naar de synoniemen kijkt, zou je denken dat je minstens een enge ziekte hebt en dat het nooit meer goed gaat komen. Eens uitgeput, altijd uitgeput of zoiets.
Afgelopen weekend stond het tweede Nederlandse rallyevenement op de kalender namelijk de Zuiderzeerally. Aangezien ik een getogen maar niet geboren Emmeloorder ben, geboren in het ziekenhuis van Kampen en een dag later naar huis in Emmeloord gebracht, kun je wat betreft de Zuiderzeerally gerust van mijn thuisrally spreken. Dat heeft een voordeel: je kent de proeven uit je hoofd. Het betekent ook dat mijn rallyvrienden een eenvoudige rally hebben: Troela roggelt alles wel even. En ja, ik roggel het al jaren. En ik doe het graag. En met veel plezier. Ik voel mij een echte Zuiderzeerallyreisleider.
Ondanks dat dit een thuiswedstrijd is, vergt het toch heel wat voorbereidingen. Er komen slapers en eters. Dat betekent dat ik als ongediplomeerd huisman stevig aan de poets moet. Niet dat het een zooitje is in de Troelaherberg maar er moeten hier en daar toch wat puntjes op de i worden gezet. Er lopen namelijk twee harige monsters rond en er is het fenomeen stof. Wie dat ooit heeft uitgevonden moet maar eens ter verantwoording worden geroepen. Als de stofdoek ergens langs is geweest, komen vanuit allerlei hoeken en gaten de stofdeeltjes weer bezitnemen van de herberg. Mateloos irritant.
Er moeten ook boodschappen worden gedaan want naast de slapers komen er ook koffiedrinkers en andere zij-instromers. Het wordt (gezellig, dat wel) druk. Er moet een proevenkaart worden gehaald (dit jaar gratis), een schema van te bezoeken proeven voor het gezelschap worden gemaakt inclusief verbindingsetappes. Vertrek-, verbindings- en aankomsttijden zijn daarbij van groot belang. Als de tijdstechnische puzzel eindelijk compleet is, ligt er een mooi rallyweekend in het verschiet.
De vrijdagavond is een eitje voor tijdelijk aangestelde reisleider. Geen industrieterrein voor ons dus is er een duidelijk keuze: Moespot. De slapers volgen de TonTon naar de proef. Het waait (is normaal) maar droog (hoe is het mogelijk!). En koud, dat gelukkig dan weer wel. Het blijft de Zuiderzeerally natuurlijk.
Zaterdagochtend eerst een exquise ontbijt en daarna de ontvangst van de koffiedrinkers, ook met een koek uiteraard. Gezellige drukte en bijpraten na een lange winterstop. Een aanzienlijk aantal mensen en iets minder auto’s volgen de TonTon in zijn blauwe gebakje. Een flinke stoet begeeft zich door de polder, op naar de 1e proef van de dag bij Kuinre. Mooi op tijd zijn we daar en zoeken een plekje uit de wind (man wat waait het hard maar het is gelukkig net weer droog!). De reisleider heeft zijn mobiel thuis laten liggen en daarom gemist dat de proeven later beginnen. Maar even wachten dus, er zit weinig anders op. Dan blijkt dat deze proef helemaal niet doorgaat. Teleurstelling uiteraard. Wat nu? Gewoon het schema aanhouden en naar proef 4 van de eerste boucle. Mooi op tijd door Nederland (het dorp voor alle duidelijkheid), bij de proef arriveren, keren en parkeren en een plekje in de wei zoeken. Wachten en wind. Het lijkt steeds harder te waaien. Maar het is droog! De stemming zit er ondanks de valse start goed in. Niets kan dat veranderen.
Dan wordt ook deze proef niet gereden. Waarom niet? Nog niet eerder meegemaakt in mijn carrière als reisleider dat twee proeven achter elkaar worden afgelast waar wij toevallig staan. De stemming slaat om en het reisgezelschap begint wat te morren en terecht. De reisleider moet beslissen en weet eigenlijk ook niet wat hij moet. Het zorgvuldig opgestelde schema wordt vergeten en er moet geïmproviseerd worden. Terug naar de vorige proef. Daar zullen ze toch wel rijden?
En ja, er wordt gereden. Vertrokken om 11.30 uur maar tussen 15.30 en 16.00 is het dan eindelijk zover: de eerste auto op snelheid. Daarna tijd voor een hapje en nog een deel van een start kijken. Het reisgezelschap valt daarna behoorlijk uiteen. Sommigen moeten nog een heel eind rijden om thuis te komen. De reisleider biedt excuses aan voor een tegenvallende rally.
Een dapper drietal gaat nog naar de industrieterreinproef in Emmeloord. De wind is ondertussen van hard naar serieus hard gegaan maar het is nog steeds droog! Zuiderzeerally onwaardig maar niet erg. Er wordt nog even wat geholpen met het herstellen van kapotgewaaide linten. Deze proef verhoogt het aantal op snelheid voorbijkomende rallyauto’s van de dag heel globaal met meer dan 59,493%, hoewel de boel even moet worden stilgelegd en agenten op de fiets om onbekende reden het parcours op moeten.
Al met al was het voor mij en mijn gezelschap geen gelukkige Zuiderzeerally. De reden waarom de proeven niet werden gereden is mij onbekend maar ik ga er vanuit dat volgend jaar de wedstrijd weer verloopt zoals gebruikelijk in de polder en nabije omstreken.
Met alle poetssessies, boodschappen, slapers, eters, koffiedrinkers, TonTon-acties en improvisaties van mij als huisman/tijdelijke reisleider, ben ik op de zondag behoorlijk uitgeput.
Ik lijk wel een rallyauto die na een slopende wedstrijd geheel uit elkaar wordt gehaald en moet worden gereviseerd. Voordeel is wel dat de resterende rally’s van het seizoen allemaal een eitje zullen zijn in vergelijking tot deze thuiswedstrijd. De rest van het seizoen zal er geen sprake zijn van uitputting of welk synoniem dan ook. Ook best wel lekker.
bron: Troelatalk
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie