Als rallyfan ben je bij elk bezoek aan een rally, kledingstechnisch uiteraard, voorbereid op het voorspelde weer. Warme kleding, modderbestendige kleding, zonnebrand bestendige korte kleding of regenkleding. Laat maar komen dat weer. Zoals een niet officieel spreekwoord zegt: there is no bad weather, only bad clothing. Elke doorgewinterde rallyfan weet bij het bekijken van de weersvoorspelling precies welke kleding gestoken moet worden.
Een weersverschijnsel waarbij kleine waterdruppeltjes in de lucht zweven en tegelijkertijd het horizontale zicht tot minder dan 1 kilometer beperken heet in de volksmond mist. Lekker kort en duidelijk. Mist heeft twee nadelen: je wordt er nat van en je ziet vrij weinig als de mist dicht is. Je mist dan nogal wat. Dat nat worden valt goed te voorkomen door de juiste kleding, maar dat slechte zicht niet.
Dichte mist is als je je voorbeweegt met een auto niet echt prettig. Zeker op onbekend terrein. Ik heb wel eens meegemaakt dat ik met het raam open reed om de witte strepen op het midden van de weg te kunnen zien. En dan die dichte mist een keer in een Oudejaarsnacht. Op de fiets naar huis zag je letterlijk geen hand voor ogen. Je kunt dan verdwalen in het dorp waar je al ruim 50 jaar woont. Oversteken van een weg gebeurde op het gehoor. Best eng maar er was geen alternatief. Tenzij je uiteraard ergens langs de kant van het fietspad een slaapplaats zou inrichten. Maar dan zou je ook weer kletsnat worden. Inderdaad, geen alternatief.
Ook bij rally’s heb ik een paar keer waterdruppeltjes in de lucht zien zweven die het horizontale zicht behoorlijk beperkten, zelfs tot veel minder dan 1 kilometer.
In Hellendoorn werden er ooit een aantal proeven geschrapt vanwege de mist. In de buurt van Spa lag er sneeuw en in de loop van de middag vulde het bos zich ook nog langzaam met mist, waardoor er echt een witte wereld ontstond. Dat leverde een mooie serene sfeer op, waarbij de sneeuw het geluid van de rallyauto’s opvallend dempte. Bij de TAC Rally op de eerste proef van de ochtend was behoorlijk dichte mist aanwezig. Een auto belandde vrij ver in een weiland na het missen van een rempunt. Een andere auto verdween op mysterieuze wijze. Een marshall kreeg via de porto door dat er een auto verdwenen was en ging te voet op zoek. Uiteindelijk bleek de auto zonder erg in een sloot te liggen, gehuld in nevelen.
Lang, heel lang geleden, bij de Euregio rally was er ook mist. Ik stond met anderen in een weiland na een lang recht stuk op het punt waar er een bocht moest worden genomen. Je hoorde de auto’s al een tijdje aankomen zonder ze te zien. Dit was trouwens een heel goed moment om de geleerde kennis van de schriftelijke LOI-cursus ‘herken een rallyauto aan zijn geluid zonder dat je de auto ziet’ in de praktijk te brengen. Het geluid kwam steeds dichterbij (werd harder) en plotseling schoot er een kleurig mobiel vanuit de witte brij in beeld, remde, nam de bocht en verdween even plotseling weer uit het zicht. Ik schat dat ze 8,5 seconden herkenbaar waren aan het uiterlijk en een ruime minuut aan het geluid. Tenzij je natuurlijk het bij de cursus behorende diploma niet hebt gehaald. Dan was het ongeduldig wachten welke auto uit de brij tevoorschijn zou komen.
Ik heb ook ooit onboardbeelden gezien van een rally in de mist in een bos (was het een Brits bos tijdens de WK rally?). Het zicht was slecht, zeker gezien de gereden snelheid. En ze hadden gewoon hun raam dicht. Dat kan ook komen omdat er op onverharde paden geen witte middenstrepen zijn. Het ging veel harder dan ik fijn zou vinden, zelfs als de zon zou schijnen. Later dacht ik er over na hoe ze zo hard konden gaan zonder echt veel te zien. Dat kwam uiteraard door heel goed verkennen, hele goede notes, een geijkte afstandsmeter en een topnavigator (m/v).
In dit soort situaties blijkt maar weer eens dat een rallyrijden echt een teamsport is.
Tekst: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie