Het vierde rallybezoek van dit jaar is achter de rug. Met het niet doorgaan van de Zuiderzeerally dit jaar, was de Vechtdalrally de dichtstbijzijnde wedstrijd voor ondergetekende, de ‘thuiswedstrijd’ van 2023 zeg maar. Tas gepakt, buienradar gecheckt, overvloedig zonnebrandcrème verspreid op de blote plekken en klaar voor een dagje extreem zweten voor bijna zestigers. Was het een mooie dag? Uiteraard. Veel rallyactie, een proef op drie keer vallen van de service, een gezellige sfeer en uiteraard weer een verhaal.
Rond 19.00 uur plaatsgenomen op een rustig punt boven op een talud voor de allerlaatste proef. Een tijdje naar een opbouwend wolkencomplex staan kijken dat dreigde de zo gehoopte strijd aan te gaan met de koperen ploert maar op het laatste moment afweek met een lachende en brandende ploert als overwinnaar.
In de verte kwam een rijtje mensen aangewandeld. Korte broek, zwart shirt met blauwe letters op de linkerborst. Ze klapten hun stoelen uit en namen plaats naast het gezelschap van twee oude vrouwen en twee oude mannen. We raakten aan de praat over het team waar de dame en heren de service voor deden namelijk het Hart team. Dat bleek uit de bestudering van de blauwe letters. Gedachte tussendoor, zouden de letters H.A.R.T. toevallig op de plek van het hart staan?
Het gesprek ging over het ontstaan van Hart, hoe het team is samengesteld en werkt, hoe bepaald wordt wie de auto bestuurt en navigeert en natuurlijk over de rallysport in het algemeen. Blijkt dat ik alle Hart auto’s heb meegemaakt in mijn lange rallykijk-carrière. Uiteraard is van alle Hart auto’s de prachtige Ford Puma blijven hangen. Logisch voor een Ford-fan maar misschien niet helemaal om de meest voor de hand liggende reden.
Rallyauto’s kunnen met stenen schieten, die cartoon zie je wel eens in programmaboekjes staan. Nou dat klopt, want lang geleden werd mijn lieftallige echtgenote geraakt door een steen die werd afgeschoten door de Hart Puma. Een foto op Facebook van de Guiness-book-of-records-waardige blauwe plek op haar been werd gezien door het team en een rally later kreeg mijn betere helft een officieel Hart petje om de pijn te verzachten. En dat werkte uitstekend.
Terug naar Hartenberg, sorry, Hardenberg. De Hart Clio met startnummer 39 was nog in de wedstrijd dus was het wachten op de doorkomst. Eerst 40, toen 41 en een heel klein beetje onrust begon zichtbaar te worden in de studentengroep. Maar toen klonk een fluitje en even later kwam de neus van de nummer 39 achter het grote zwarte gebouw vandaan. Daar zijn ze. Lekkere snelheid, mooie lijn, niets aan de hand. Nog twee kleine rondjes op de rundkurs en dan zou het finishpodium gehaald zijn. Was het maar zo eenvoudig…
Even later weer een fluitje. Daar kwam de 39 neus weer de bocht om maar dit keer heel langzaam. Na de bocht stuurde de bestuurder de auto richting de linkerkant van de weg om precies recht voor de neus van de Harters tot stilstand te komen. Uiteraard kon je de teleurstelling met hele grote scheppen te gelijk van de gezichten afhalen. Die momenten die je normaal alleen in slechte B-films ziet, gebeuren gewoon in het echt ook. Uitvallen voor de neus van jouw team. En dan op een meter of twintig afstand terwijl de techneuten niet mogen helpen. Er werden nog wat startpogingen gedaan door de equipe maar allemaal tevergeefs.
Met behulp van enkele opvallend sterke marshalls werd de auto verderop naar een veiliger plek geduwd. Het team pakte de klapstoelen op en gingen richting de nieuwe plek van hun auto. Wij wensten hen sterkte. Er is nog veel geprobeerd maar de auto was niet meer aan de praat te krijgen.
Bij ons vertrek reed de Hart vrachtauto met aanhanger over het serviceterrein richting de proef om de Clio op te halen.
Rallysport kan soms hard zijn. Vandaag van heel dichtbij mogen meemaken hoe dat is. Hopelijk is het euvel snel gevonden en opgelost zodat Hart binnenkort gewoon weer hard kan gaan.
bron: Troela
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Plaats reactie