Na een paniekerige dag die Adwin Hoondert drie keer door loeizware duinen voerde, keerde in de derde etappe de rust weer in de truck van de Zeeuw. Het besef dat hij al lang en breed uit de Dakar Rally had kunnen liggen – zoals een heleboel anderen – maakte dat Hoondert zonder al te veel problemen aan de finish in San Juan kwam. “Je kunt er wel vol in vliegen, maar het materiaal moet nog langer mee dan vandaag.”
Dag 3 vormde een groot contrast met dag 2. Niet alleen qua omgeving en ondergrond, maar ook wat de gemoedstoestand van Adwin Hoondert betreft. “Het zijn al drie pittige dagen geweest, maar op die tweede dag heb ik serieus getwijfeld of we het zouden halen. We dachten dat we een waypoint hadden gemist in de duinen en zijn terug gereden. Maar dat viel niet mee in het donker in die toch al zware duinen. We hebben daar zeker 2,5 uur liggen klooien, waren hopeloos de weg kwijt en het heeft behoorlijk gestormd in de cabine. Maar dat is vandaag helemaal goed gekomen. We hebben ons best vermaakt.”
De etappe naar San Juan was door de talloze stenen slopend voor het materiaal. Hoondert zag her en der auto’s en trucks staan en liggen met schade. “Wij zijn ook één keer met alle wielen los gekomen en op één wiel geland. En ik moest een keer volle patat op de rem omdat er ineens een groot gat vlak voor me lag. Daarna heb ik het toch maar rustiger aan gedaan. Je kunt er wel vol in vliegen, het materiaal moet langer mee dan vandaag. Na dag 4 komt dag 5 en dan dag 6… Ik wil het spul een beetje sparen, want het klassement interesseert me geen bal maar ik wil wel de finish halen. Dus doen wij gewoon ons ding en wat anderen doen, moeten ze zelf weten.”
Op een kilometers lang wasbord verloor Hoondert wel zijn reservewiel, met spanband en al. Dat ontdekte hij aan het eind van de proef, toen de mannen wilden helpen bij de truck van Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh, die met een kapot wiel in het feshfesh stonden. “We hebben er nog een paar geholpen die vast stonden in het feshfesh. Dat vond ik dan eigenlijk weer helemaal niet zo moeilijk. Dat wasbord wel. Dat was een ramp”, vond Hoondert. “Ik heb al mijn organen gevoeld. Je krijgt zulke klappen op je lendenen. Alles doet pijn. Ik heb niet snel last van mijn nek, maar nu moet er toch even iemand aan wrijven.”
Bron: Hoondert Rally Team
Voeg reactie toe