RallyNieuws
Rallysport Riezebos - Dakar 2015

Ingepakt in vuilniszakken en poncho’s door de blubber

Tekst: Rallysport Riezebos / Foto: Rallymaniac

Tot op het bot verkleumd kwam Jasper Riezebos in Uyuni aan de finish van de zevende etappe. Dat gaat me niet nog een keer gebeuren, dacht de jonge debutant voor de start van de achtste etappe, terug naar Iquique. Dus ritselde hij vuilniszakken bij de schoonmakers van de kazerne waar de motorrijders hadden overnacht en poncho’s bij een groep Bolivianen die bij de start stonden te kijken. “Als een michelinmannetje ben ik naar de finish gereden.”

Dat hij daar met een knappe 57ste tijd arriveerde, kon Jasper Riezebos geen lor interesseren. “Ik ben er en daar gaat het om.” In de eerste marathonetappe voor de motorrijders, een retourtje Bolivia, leerde Riezebos meer dan in jaren motorrijden. Hij kwam zichzelf een paar keer hard tegen. “Ik had het zo koud, dat ik niet meer wist wat ik deed. Ik heb rare dingen gedaan om aan de finish te komen. Door een rivier gesjouwd met de motor, terwijl iedereen zei dat het niet kon, voorover van de motor af in de modder gevallen. Bij aankomst in Uyuni ben ik door soldaten onder de douche gezet en in bed gestopt. Eten kon ik niet. Vanochtend pas, toen heb ik twee borden spaghetti naar binnen gewerkt.”

Al zijn kleren waren nog nat van gisteren en het vooruitzicht om met nat goed bij 2 graden Celsius weer te gaan rijden, beviel Riezebos helemaal niet. “Ik ben naar de schoonmakers gegaan en heb om vuilniszakken gevraagd. Ik heb me helemaal ingepakt met vuilniszakken. Rond mijn benen, onder mijn bodyprotector, over mijn jas. De start werd een paar keer uitgesteld omdat het zo koud was en het alweer regende. Ik zag een eindje verderop een groepje Bolivianen staan en die heb ik om poncho’s gevraagd. Die heb ik overal overheen aangetrokken.”

Helemaal ingepakt reed Riezebos over het Salar de Uyuni, een enorme zoutvlakte. Daar stond een flinke laag (zout) water op. Bij de tankstop probeerde Riezebos de zoute rommel van zijn motor af te spoelen met flesjes water, maar hij kreeg de motor niet aan de praat. “Ik heb de benzinepompjes verwisseld en staan trappen, trappen, trappen. Ik ben misschien wel 750 meter aangeduwd door een stel soldaten en toen deed ‘ie het weer!”

Niet alleen de motor van Riezebos had last van het zout. Zeker zes rijders uit de top 20 van het klassement vielen uit of raakten op grote achterstand door soortgelijke problemen. “Op een gegeven moment zag ik Jordi Viladoms (de nummer 2 van vorig jaar en de belangrijkste waterdrager van het KTM-fabrieksteam, red.) staan en Sjors van Heertum. Sjors zijn motor wilde niet meer stationair lopen, dus die was bang dat hij het niet zou redden tot de finish. Hij vroeg of ik achter hem wilde blijven rijden, zodat ik kon helpen als er iets niet goed ging. Nou, dat wil ik wel. Geen probleem. Ik vond het ook wel prettig om iemand bij me te hebben.”

Samen reden Riezebos en Van Heertum naar de start van het laatste stukje van de proef, na een tussentijdse verbinding van 368 kilometer de grens over, terug naar Chili. Daar was het weer lekker warm en kon Riezebos in elk geval de vuilniszakken lozen. “In de duinen was het weer goed. Dat is mijn terrein, dat vind ik leuk. Maar toen was het wel meteen weer erg warm, met mijn fleecetrui en die poncho’s. Kon me niks schelen.”

Terug in het bivak was Riezebos snel bijgekomen van de ontberingen van de marathonetappe. “Ik ga nu de dagen afstrepen. Er gaat een tandje af, of drie of vier, om de finish te halen. Wat ik nu in het klassement sta, maakt me niks uit. Daar vraagt niemand naar aan de finish.”

Plaats reactie

Voeg reactie toe

Neem gerust contact met ons op indien u materiaal wilt overnemen

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com