Over een paar weken staat de rally de Wallonie op mijn programma. Een vaste waarde wat mij betreft. Mooie proeven, gezellige servicelocatie uitgerust met diverse restaurants en natuurlijk de Citadel van Namen. Heel lang geleden ben ik eens een week in Namen op vakantie geweest en sliep in een hotel onder aan een Citadel. Toen wist ik nog niet dat daar ook een rallyproef over gereden werd. Jaren later was ik in Namen voor de rally en vertelde een groep vrienden, dat ik daar de weg wel wist. Ik was er per slot van rekening op vakantie geweest. Ik vertelde hen dat, om boven op de Citadel te komen, je de hele weg naar boven moest lopen. En zo geschiedde. Veel zweetdruppels later, want de klim was best wel lang en steil, bleek dat je ook boven kon komen met de auto, als je de Citadel vanaf de andere kant beklom. Tot zover mijn ruime en onjuiste kennis van Namen.
Het zal u niet verbazen dat er in Namen en trouwens in heel Wallonië, Frans gesproken wordt. Dat is helemaal niet erg, ware het niet dat ik vrij matig was op school wat het vak Frans betreft. Nou wil het toeval dat ik al jaren naast mijn oude leraar Frans (de taal want de buurman heet niet Frans maar Joop) woon maar zelfs dat heeft niets geholpen. Ik spreek amper Frans. Ik ken een paar woorden zoals camion, boisson, manger, rally, papa fuum uun piep en natuurlijk oulala. Daar heb je niet veel aan als je een vraag hebt en daar graag antwoord op wilt hebben van een Franstalige marshall.
De situatie was als volgt: ik stond bij een of andere rally in Wallonië achter een lintje en zag aan de overkant van de weg een ander lintje. Achter dat andere lintje dacht ik een beter kijkpunt te hebben, alleen stond er niemand. Toen heb ik al mijn moed verzameld en heb in mijn beste Frans gevraagd of ik achter de ‘barrière flexibele’ mocht staan, die ik tegelijkertijd aanwees. Ik was trots op mijn spitsvondige omschrijving en vond dat ik een prima vraag in mijn beste Frans had gesteld. Er kwam nooit een antwoord dat ik begreep. Tot zover mijn ruime en onjuiste kennis van Frans (de taal, niet de buurman).
Niet veel later kwam op hetzelfde punt, een infoauto langs. Dat was een hele bijzondere die ik later wel vaker heb gezien. Het was een soort takelwagen. Aan het takelgedeelte waren twee uit de kluiten gewassen geluidsboxen opgehangen, waar ’s morgens vroeg: ‘Heb je even voor mij’ van onze nationale chansonnier Frans Bauer uit schalde. Informatie heb ik nooit gekregen, daar zorgde Frans (de zanger) wel voor. Maar had ik het Frans (de taal) gehoord dan had ik dat toch niet begrepen. Tot zover mijn ruime en onjuiste kennis van infoauto’s.
Voor ik binnenkort naar onze Franstalige zuiderburen afreis, zou ik buurman Joop om een korte opfriscursus ’Frans voor rallyfans die nagenoeg geen Frans spreken en naar de rally de Wallonie gaan’ kunnen volgen. Misschien zou hij mij en mijn matige talenknobbel nog snel kunnen leren hoe ik de volgende zinnen in het Frans moet zeggen: ‘Rally dat is toch iets met fietsen’, ‘waarom maken al die auto’s zoveel lawaai, ik ben hier voor mijn rust’ en ‘heeft iemand de politie al gebeld, want er rijden hier auto’s rond met lelijke spoilers en ook nog onverantwoordelijk hard’. Tot zover mijn ruime en onjuiste kennis van de rallysport.
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe