Zondagochtend rond koffietijd arriveerden ze in het bivak van Copiapó. GINAF Rally Service heeft weer een etappe volbracht. “We vermaken ons prima.”
Gerard van Veenendaal, Jan van de Bor en Sven Vogelaar vormen het team van GRS. Het trio speelt inmiddels geen rol meer in het klassement. “Dat is jammer, maar voor ons niet van belang. Wij hebben een andere taak,” aldus Gerard van Veenendaal. “We kregen veel tijdstraf nadat we Wuf in de tweede etappe hebben geholpen met het vervangen van de tussenbak. Dat hoort allemaal bij het spel.”
Het spel dat assistentie heet gaat onverminderd voort in de Dakar Rally. In de zevende etappe kon het GRS-trio hun hart weer ophalen. “We hebben ons wel vermaakt,” aldus Gerard. Een bloemlezing van de werkdag (de zevende etappe) van GINAF Rally Service.
Botsing met een Toyota
“Het eerste deel van de etappe verliep uitstekend. De proef was snel en smal. Na de neutralisatie van 50 kilometer ging het weer via een snel stuk richting de duinen,” aldus Gerard van Veenendaal. Het scheelde echter niet veel of de truck van GRS was nooit bij de duinen aangekomen. “We reden op een pad naast een Toyoata die van de route af was geraakt. Op het moment dat wij die auto passeerden stuurde de man zijn auto terug op het goede spoor. Daar reden wij dus net. Een aanrijding was onvermijdelijk. We raakten de auto met onze rechter achterband. We moesten stoppen om een band te wisselen. De Toyota zat flink in elkaar aan de voorkant.”
In de jacht op het noodzakelijke waypoint nummer 7 werden de mannen van GRS geconfronteerd met de equipe van Jan Lammers. Het klantenteam met verder Willem Tijsterman en Roelof Blankespoor aan boord stond stil op de helling. “Wij hadden de juiste bandenspanning en reden prima de duin op,” zegt Gerard. “We zagen Jan wel staan maar besloten om naar boven te rijden en het waypoint te halen. Daar hebben we vervolgens gewacht op Jan. Ze hadden een kapotte band en omdat wij eerder ook al een band kapot hadden waren we door onze voorraad banden heen.”
“We hebben een truck aangehouden”
Het improvisatievermogen van de GRS-mannen werd aangesproken. “We hebben een truck aangehouden. Dat bleek de Spanjaard David Oliveras in een Mercedes te zijn. We vroegen of hij een band aan ons wilde lenen. Dat was eerst nogal moeilijk en lastig, maar later wilde hij wel meewerken onder de voorwaarde dat wij achter hem bleven. Dat was geen probleem en zo hadden wij toch weer een reserveband.”
Inmiddels was de ploeg van Jan Lammers al weer ver uit beeld verdwenen. Maar niet voor lang. “Nadat we een tijdje achter die Spanjaarden aan tokkelden kwamen we bij een duin en daar stond Jan stil. Hij kreeg op dat moment hulp van een 6×6. De truck van Lammers moest nog omhoog en de 6×6 was over de duintop. Ze probeerden de truck van Jan los te trekken. Op dat moment brak echter de aandrijfas van de tussenbak. Het sleeplint stond helemaal strak en de helpers van de 6×6 konden ook geen kant meer op.”
De mannen van GRS vervingen de aandrijfas, repareerden de achterband en trokken verder richting Copiapó. Maar daar zou het team die avond niet meer komen…”We hadden afgesproken dat Jan Lammers een tijdje achter ons zou blijven rijden. Inmiddels hadden we een lastig punt in de duinen bereikt en wilden zien waar Jan en zijn mannen waren. Wij hebben een half uur gewacht, maar zagen niets. Via het bivak kregen we van Jan van Holland te horen dat Jan, volgens de iritrack, waarschijnlijk al verder was en via een andere kant de duintop had bereikt. Wij gingen ook verder en zagen toen een MAN op zijn kant liggen. Er stond een Renault bij, maar die kon de MAN nooit rechtop zetten. Wij hebben de GINAF er voor gezet en zodoende kon de Duitser Thomas Wallenwein in zijn MAN ook weer verder.”
Dat was ook de bedoeling van Gerard, Jan en Sven. “Het was inmiddels donker aan het worden en we stonden ergens op een hoog punt. De afdaling was slecht in te schatten. We zagen beneden wel veel trucks, maar weinig beweging. Dat was voor ons het teken om te overleggen. In het donker is het veel moeilijker om de juiste route te vinden in de duinen. Bovendien wisten we niet heel zeker of we wel op het goede spoor zaten.”
Mini-camping in de duinen
Gerard en zijn manschappen besloten eieren voor hun geld te kiezen. Net als bijvoorbeeld de servicetrucks van Sherpa Services, met onder andere de ervaren Michel Boucou aan het stuur, besloot men te overnachten op de top van de duin. “Het leek wel een mini-camping,” aldus Gerard. “We hebben gelukkig nog een paar uurtjes kunnen slapen. Jan van de Bor en ik sliepen in een slaapzak onder de truck en Sven was in de laadbak gaan liggen.”
Band van de Spanjaarden
Bij het krieken van de ochtend trok het team verder richting de finish. Het belangrijkste was om voor 18.00 uur plaatselijke tijd te finishen. “We zijn rond 6.30 uur vanochtend weer op pad gegaan. We leken fluitend de etappe uit te rijden.” Maar dat was buiten een nieuw gevalletje van pech gerekend. De mannen van GRS moesten opnieuw vol aan de bak. “We moesten op 35 kilometer van de streep nog een duin op. Dat lukte maar niet en we snapten eerst niet goed waarom. Na onderzoek bleek de rechter achterband kapot. Omdat we die al een keer vervangen hadden werkten de sensoren niet meer om een verminderde bandenspanning aan te geven. Op dat moment kwam de band van die Spanjaarden dus erg goed van pas…”
Gerard, Jan en Sven klaarden ook dit klusje en arriveerden rond 10.00 uur in het bivak. “De vermoeidheid viel goed mee, omdat we natuurlijk een paar uur hadden geslapen in de duinen. We kunnen terugzien op een geslaagde etappe. We hebben onze taak naar behoren kunnen vervullen,” aldus Gerard.
De coureur/monteur uit Veenendaal maakt duidelijk dat de samenwerking met Voorthuizenaar Jan van de Bor en Sven Vogelaar uit Terschuur in de truck van GINAF Rally Service gesmeerd verloopt. “Het navigeren gaat prima, het rijden gaat goed en samenwerking is uitstekend. We hebben het goed naar onze zin en kunnen onze ANWB-taak uitstekend uitvoeren.”
‘Ontspannen sfeer in bivak’
Volgens Gerard van Veenendaal was het vandaag een prima dagje in het bivak. De sfeer in het team van GINAF Rally Power was ontspannen. “Iedereen is nog volop aan het werk aan de trucks,” zo vertelde Gerard vanavond rond 19.00 uur. “Er is echter geen paniek en geen stress. We hebben allemaal het idee dat de geplande werkzaamheden zonder al te veel druk verricht kunnen worden. Dat geeft ook iedereen de gelegenheid om op z’n tijd een hapje en een drankje te nuttigen.”
Ook Gerard was om 15.00 uur plaatselijke tijd nog niet helemaal klaar met zijn activiteiten. “Ik ga nu eerst een aandrijfas in elkaar knutselen. De kapotte as van gisteren probeer ik te lassen zodat we weer een reserve as extra in onze truck kunnen meenemen. We willen voor de komende dagen natuurlijk overal op voorbereid zijn.”
Berry Kamphorst / GINAF Rally Power
Voeg reactie toe