Ik moet eerlijk bekennen dat ik weinig heb meegekregen van de Rallye de Wallonie afgelopen weekend, omdat ik simpelweg zelf erg druk was. Uiteraard heb ik dit inmiddels vakkundig weer ingehaald en heb moeten constateren dat het een ware veldslag was. De Nederlandse delegatie was snel gekrompen en dat is natuurlijk erg jammer! Buiten het feit dat de proeven erg technisch zijn, heb ik mij als official op Belgische bodem wel over meer zaken lopen verbazen. Ik heb misschien een korte carrière in deze sport als official, maar tijdens de Omloop van Vlaanderen (3 jaar geleden) werd mij duidelijk dat werkelijk álles kan!
Portofoon
Ik werd op een proef gezet waar ik samen met wat andere Nederlandse officials was ingezet. De briefing verliep al erg rommelig, er was werkelijk geen structuur. Op het moment dat de proef eigenlijk al moest sluiten werd er nog steeds materiaal uitgedeeld. Zo werd ook een official met een portofoon op pad gestuurd. Op zich geen probleem, maar zijn vervoermiddel was des te meer een probleem. Hij kreeg zijn portofoon mee, eentje die gewoon op de accu van de auto moet. Met veel passie klom hij op zijn fiets, portofoon in zijn handen en de koelbox op de bagagedrager. Nu zul je zeggen, het was een elektrische fiets! Niets is daar van waar, het was gewoon een doorsnee herenfiets met waarschijnlijk drie versnellingen en net goed genoeg om als fiets te identificeren. Dit was dus al het begin van de dag!
Levensreddend handelen
Het is een behoorlijk zware kop voor de alinea, maar ik zou echt voor een uitdaging komen te staan als er werkelijk een probleem was. Ik kreeg een dermate grote brandblusser mee dat ik, naar alle waarschijnlijkheid, niet eens een brandje in mijn (aan)koekpan kon blussen. Hoe moet ik dan in godsnaam een brandje blussen als er werkelijk iets aan de hand is? Op dat moment lach je om dit karige bezit! Ook was de gele vlag erg karig en had nog niet eens het formaat van een onderzetter! Je gaat dus eerst vlaggen als een bezetene om duidelijk te maken dat er iets aan de hand is, om hierna met de bidon (lees brandblusser) naar de rijders toe te snellen. Gelukkig was ik voorbereid en zou ik mijn gele jas wel gebruiken, inclusief mijn eigen brandblusser van een goed formaat. Overigens zegt dit laatste ook niet altijd iets!
V-snaar repareren
En dan kom ik nu toch wel even op mijn hoogtepunt van de dag! Er komt een MINI (groep 3 klasse) op lage snelheid aangereden en neemt bij ons de bocht. Even later zie ik de MINI tóch links stoppen. Aangezien de auto ver buiten de weg stond was het niet nodig om de onderzetter tevoorschijn te halen en ik zag ook geen rook. Toch nam ik voor de zekerheid de bidon mee. Eenmaal aangekomen stapten twee schitterende dames uit. De navigatrice was aan het bellen, terwijl de rijdster de motorkap open deed. Ze trok zo de V-snaar uit het motorblok en het probleem was dus direct duidelijk. Maar voor mijn ogen werd dit even direct subtiel opgelost! De rijdster trok, in mijn ogen sensueel, haar overall én haar panty uit! Zonder enige schaamte stond ze, met haar panty in haar handen, in haar onderbroek voorover gebogen, starend naar het motorcompartiment.
Helpen?
Compleet in extase, en zo charmant dat ik ben, vroeg ik of ik ergens mee kon helpen. In mijn gedachten gingen andere dingen in de rondte, die moest ik even vergeten! Zij waren immers in een strijd en ik was inmiddels ook in een strijd, want wederom stond er plotseling mijn droomvrouw. Terwijl ik in huisje-boompje-beestje aan het denken was, werden de dames over de telefoon begeleidt door hun monteurs en uiteindelijk werd de panty vakkundig aangebracht. Hulp was dus niet meer nodig en tot overmaat van ramp glimlachte ze ook nog eens lief. Schaapachtig lachte ik terug, maar gelukkig waren er meer schapen in de buurt dus viel mijn poging niet eens meer op.
Ze klommen weer snel terug in hun rallypak. Zo helder als ik nog was, ondanks alles, controleerde ik of ze zichzelf goed vastzetten en daar vertrokken ze weer. Helaas heeft de panty niet het werk gedaan wat er van verwacht werd en drie posten later verlieten ze toch het strijdtoneel.
Mijn dag was weer helemaal goed en tevreden keerde ik terug naar mijn post. Uiteraard keerde ook de bewuste bidon terug. Ik was, voor mijn gevoel, klaar voor die dag. Ik teer er drie jaar later nog steeds prima op! Deze twee dames hebben mijn leven verrijkt en dan heb ik het uiteraard over het vakkundig repareren van de v-snaar. En nee, ik draag geen panty’s! Ik weet nu wel wie ik moet aanspreken als ik een probleem hier mee heb! Ik hoef dan ook de ANWB niet te bellen, maar gewoon een goede vriendin waaraan ik vraag om met een kort rokje en panty langs te komen.
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe