Half acht in de ochtend, ik rij met een andere official af naar het zonnige Putten! Vooralsnog niet wetende wat ons te wachten staat, maar na tien minuten wordt dit ons al pijnlijk duidelijk! Vlakbij een afslag hebben auto’s elkaar toch weten te raken met alle gevolgen en schade van dien en langzaam nader ik deze onheilsplek. Ik moet wel de afslag hebben en plotseling staat er voor mij een blauwe Peugeot die blijkbaar ook geraakt is. Gelukkig was het nog vroeg en had ik drie bakken koffie op, dus op professionele wijze manouvreer ik mijn slee om het wrak heen. De toon was weer gezet voor vandaag, maar het was zeker nog niet over!
Eenmaal aangekomen op de start van KP3 en KP5 is het de nodige handjes schudden en even diegenen aanspreken die je al lang niet meer hebt gezien! Het is weer eens zoals vanouds en de benzine begint direct te stromen! En benzine is licht ontvlambaar wanneer het heet wordt, en dat werd ik ook langzaam aan onder de prachtige zon in Putten. Laat mij maar lekker aan het werk gaan dacht ik! Aan het werk werden wij snel geholpen en zoals het een official betaamd ga je dan ook de proef compleet af, inclusief onverhard! Dit bracht mij wel op het idee dat een official misschien eens korting moet krijgen bij de Kwikfit voor nieuwe schokdempers of nieuwe banden, want die verslijten wij nogal eens met de proeven en de kilometers die wij maken. Het werd ook nogmaals pijnlijk duidelijk dat de economie nog altijd niet hersteld is en ook onze KP moest ingekort worden vanwege een tekort aan officials.
Ik stond voor de verandering eens aan de stopfinish. Gewapend met een vrouw en twee Bulterriërs ging ik de uitdaging aan. Ik ben overigens niet goed in hondenrassen. Ze waren in ieder geval harig, keften er flink op los op sommige momenten en pasten onder mijn schoenzool. Een ander ras dan een Bulterriër kon ik niet bedenken aangezien een Golden Retriever groter is! Met deze twee Bullterriërs wist ik zeker dat elke rijder zou stoppen uit angst, dus dat zat wel snor (mijn snor of ongeschoren uiterlijk er buiten gelaten)!
Daar kwam hij dan! Herbi in een Volvo! Het was de man die binnen de kortste keren al mot kreeg met fietsers en de politie al moest aanspreken! Het was de verkeersregelaar die wij hadden opgeleid in een kleine tien minuten. Misschien hadden wij dan toch een punt gemist in de opleiding. Gelukkig kan ik mededelen dat wij deze zeer aggresieve vrouwelijke fietser (jah, een vrouw) met schuim op haar mond met vijf man hebben moeten tegenhouden. Ze was het beu, want ze had al 90 kilometer gefietst en ze kon de aanwijzingen van Herbi om even een 500 meter om te rijden niet meer waarderen. Herbi stond met open ogen aan te kijken hoe dit werd opgelost en ondertussen belde hij de politie.
Het was gelukkig met een sisser afgelopen en de schuimbekkende, 90 kilometerende vrouwelijke fietser droop af. Zou ze haar strafblad niet bij hebben? Al snel kwam Herbi, nog steeds trots op zijn Volvo, een ander Volvorijder tegen die op zijn beurt weer trots een Opel logo op zijn grill had zitten. Hij had een goed gesprek met de jongeheer hoe hij die Opel-Volvo kon om laten rijden. Maar voordat Herbi die jongeheer liet gaan vroeg hij op zijn beurt of hij velgen kon wisselen. Hij was er 100% van overtuigd dat die velgen beter onder zijn Volvo stonden!
Herbi is een gevoelsmens! Al snel kreeg hij aanspraak van de mooiste dames en aangezien ik in functie was kon ik mij helaas niet voegen bij dit gesprek, maar wat was ik jaloers! Ondanks dat ik aangaf dat het verplicht was om telefoonnummers van dames af te geven gaf hij aan dat je onderweg best wel mag eten, maar vooral dat eten niet delen! Iedereen heeft soms honger! Na hem grondig te hebben aangesproken op zijn wangedrag door zijn geluk niet te delen met andere leek hij ons standpunt te hebben begrepen, maar al snel ging hij weer de fout in! Twee schitterende vrouwen trokken wederom mijn aandacht. Toch hadden deze vrouwen wederom meer aandacht voor Herbi dan voor mij! Wederom snapte hij het niet en ondanks verschillende pogingen bleef hij stellig beweren dat hij geen telefoonnummers had.
Toch is Herbi niet alleen een schitterende kerel in zijn Volvo, maar ook nog eens een persoon waar je op kunt bouwen. Ondanks zijn onervarenheid als verkeersregelaar hebben wij een topdag gehad, mede dankzij hem! Wij kwamen namelijk als official in een situatie terecht waarbij er BRAND werd geroepen door een team die vlak daarvoor was gefinished. Ondanks dat het niet werd gevraagd liep hij ook nog even een stuk terug om een brandblusser mee te pakken! Gelukkig was het uiteindelijk niet nodig en was het slechts damp!
Herbi (echte naam Herbert), heeft een rally goed mee kunnen maken en alle facetten van de sport meegekregen. Van problemen met publiek op omwonende, met mooie vrouwen tot oliesporen en mogelijke branden. Dit jaar mag de Rally van Putten een extra official rekenen en deze official zal dan weer verschijnen met zijn Volvo, al dan niet met de gewenste velgen. Naar eigen zeggen is hij hierover nog over in onderhandeling.
Voeg reactie toe