RallyNieuws
Troela
Troela

Mighty Markus

Afgelopen weekend in Achtmaal heb ik een drieluik aan rally’s in vier weken afgerond: Vechtdal, Ieper en de GTC. De drie wedstrijden hadden een gezamenlijk kenmerk: de zon en bijbehorende hitte. Heel toevallig zat er een soort van opbouw in deze rally’s die het beste omschreven kan worden als heet, heter, heetst. Nu wil het geval dat over twee weken een bezoekje aan Daun op het programma staat, waar de oude gebakjes van het rijdende rallymuseum hun opwachting maken. Een plek waar in het verleden de koperen ploert ook uitbundig zijn opwachting maakte. Daarom een vraagje: kent iemand de overtreffende trap van heetst?

Op naar Achtmaal, een hele reis. Mijn vrouw vroeg op een gegeven moment waarom ik zo raar reed. Ik vond dat het wel meeviel maar antwoordde: ‘Demissionair kabinet’. Bedankt Youp voor deze grap.

Trouwens over deze cabaretier gesproken, hij had nog een andere goede autograp: in de file naast een hele snelle auto staande, je raampje open doen en zeggen ‘die van jou kan hard hè’. Inderdaad heb ik ook een redelijk snelle auto maar kan er erg om lachen, zeker als de file is opgelost en ik twee keer zo snel bij de 100 ben als hij.

Even terug naar dat kleine plaatsje vlak bij België. De ‘Nacht van Achtmaal’ was zinderend warm. Zelfs na middernacht was het nog 25 graden volgens de auto. Hoe heet het was? Nou, laat ik zeggen dat ik zelfs op een strand nog nooit zoveel blote benen heb gezien. Het was dus zaak om koel te blijven. Nou ben ik van nature vrij cool maar dat schijnt dan weer niet echt te helpen tegen de hitte. Daarom werd er koude frisdrank, ijs, een petje en schaarse schaduw ingezet en dat hielp. Later kwamen er wolken. Lange leve de wolken!

De hoogtepunt van de rally?

De pendelbussen met airco die tussen de parkeerplaatsen en het serviceterrein reden?
De VIP-ers die vlak voor het starten van de proef langs het serviceterrein aan kwamen wandelen met een glas champagne in de hand, sommigen in pak en anderen met moeilijke schoenen met recordwaardige punthakken. En dat ze wat teleurgesteld waren dat er geen plaats meer was bij het hek om te kijken?

Het na lange tijd weer eens bijpraten met de heer Belder, de man die ondergetekende meenam in de X-auto op een heuse rallyproef in de GTC editie 2018?

Of het herintreden van René Markus? Genavigeerd door Anique Dufour.

René Markus reed in de jaren 80 van de vorige eeuw rally’s maar stopte in 1987. Een jaar later ontdekte ik de rallysport dus had ik hem nog niet eerder zien rijden. Daarna deed hij veel in organisaties en hanteerde de microfoon. Je zou hem de Nederlandse Klinkers kunnen noemen of is Jean-Paul eigenlijk de Belgische Markus?

Uiteraard ging ik mijn ex-plaatsgenoot even succes wensen. Hij was een beetje gespannen maar dan op de goede manier en had er zin in.

Natuurlijk was het mijn voornemen om zijn unieke optreden op de gevoelige digitale plaat vast te leggen dus op naar KP 1 en uitkijken naar startnummer 77. Echter na vier auto’s viel de boel stil en werd al snel duidelijk dat er voorlopig niets ging gebeuren. Na een half uur besloten om naar KP 2 te rijden. Aangekomen bij een aangegeven publiekspunt bleek daar weinig plaats te zijn om te kijken en er al een aantal rijen fans achter het hek te staan. Lastig voor de foto. Daarom naar het andere publiekspunt op deze proef. Daar aangekomen bleek dat je alleen aan de noordkant mocht kijken en wij stonden zuidelijk. Daarom om de proef heen gereden, snel naar het punt gewandeld waar helaas net zoveel plek was als het eerste punt en een deel van het startveld gemist maar uiteindelijk nummer 77 wel gekiekt tussen de mensen door. Zo, de foto, hoewel niet geheel scherp, was in de pocket. Op andere punten vast nog meer kansen om dit historische moment vast te leggen.

Terug naar het serviceterrein (busje met airco!!!!!) en daar de proef kijken. Vanwege het uitlopen van het schema daar gelukkig de historics geheel kunnen bekijken en daarna het minder oude veld. Toen de tijd daar was voor de nummers in de 70, was het al moeilijk om de auto’s te herkennen door de lampen die volop aanstonden. Maar daar was toch nummer 76 die aan de eerste van zijn drie rondjes begon voordat hij de rest van ‘de Hel’ ging bevechten. Dan komt zo nummer 77! Oeps, alweer 76 en nog geen 77. En daarna nog een keer. Waar was 77?

Uiteindelijk naar de serviceplek van Markus en Dufour gelopen en die was leeg. In het invallende duister zag ik even verderop een Micra staan, inderdaad daar stond 77. Met wat lichte schade aan de linkerkant van de auto. Het soms zo handige wereldwijde web vertelde dat ze waren uitgevallen op KP 3 door een sortie in de sloot, gelukkig zonder erg voor de inzittenden. Jammer en helaas maar gelukkig had ik die ene foto nog.

Het was vast niet zoals René en Anique het gewild zou hebben. Maar hij heeft wel een droom waargemaakt. En dat in het jaar dat hij 60 werd. Een echte man van 1963, mighty, cool, stoer, krachtig en vol ambitie zoals alle mannen uit dat jaar van die gedenkwaardige Elfstedentocht.

Nu wil het toeval dat ik van hetzelfde bouwjaar ben en niet veel later dit jaar ook de 60 ga bereiken. En dat de Hellendoornrally nog op de agenda staat. Ik ben dan wel geen herintreder maar een intreder in de rallysport. Dat zou op die leeftijd toch ook mooi zijn………..

Tekst: Troela

Plaats reactie

Neem gerust contact met ons op indien u materiaal wilt overnemen

Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com