Het was een mooie dag toen ik mijn eerste echt snelle auto op ging halen bij de dealer. Een prachtige Opel Kadett 16V met 150 pk en nog niet veel kilometers op de teller. Wat was dat een snel apparaat. Ik was nog niets gewend op dat gebied. Hij ging van nul naar honderd in precies 8,0 seconden. Een jaar of 25 later maakt Bugatti een auto die in diezelfde 8,0 seconden vanuit stilstand al een heel stuk voorbij de 200 echte kilometers per uur is. Fascinerend.
Afgelopen zaterdagavond zat ik opeens met diezelfde 8,0 seconden in mijn hoofd. Hoe lang is dat eigenlijk? Gewoon acht tellen zult u denken. Maar dat antwoord vind ik niet genoeg. Ik moest op onderzoek uit. Dat onderzoek is nu afgerond. Behalve 8 tellen is 8,0 seconden ook precies 245 meter en 63 centimeter. Althans afgelopen weekend in en om Ieper. Zo daar ben ik dan ook weer uit.
Professor Atkinson (niet te verwarren met de rallyrijder) schreef ooit een boek over de lengte van applaus. Hij kwam tot de ongetwijfeld goed onderbouwde slotconclusie dat de lengte van een tussenapplaus bij een voorstelling of toespraak precies 8,0 seconden is. Weer die 8,0 seconden.
Het applaus duurde zaterdagavond langer dan 8,0 seconden, veel langer. De professor zou trots zijn geweest op de lengte ervan. Dat was ook geheel terecht. Historie moet gewaardeerd worden. Ik was getuige van dit stukje geschiedschrijving. Voor het eerst in de geschiedenis won een Nederlander de uitermate moeilijke rally van Ieper. Hij bevestigde wederom zijn uitzonderlijke talent. Maar er was nog meer geschiedenis. De navigator was de eerste die deze wedstrijd als rijder en navigator had gewonnen. Bravo! Het publiek was enthousiast, de speaker was enthousiast en vierde en passant zijn 25 jarig ‘dienstverband’ bij deze rally. Kortom een groot feest. Champagne? Uiteraard!
Maar hoe spannend was het eigenlijk? Enorm spannend! Na ruim 259 kilometer op hoge snelheid, door vele moeilijke bochten, rakelings langs ontelbare Belgische grachtjes en talloze zware rempunten, bedroeg het verschil tussen de grootste beker en de kleinere variant precies 245 meter en 63 centimeter. U begrijpt dan hoe spannend het was.
Ik mocht de winnaar na afloop van het Wilhelmus in een zijstraat van het grote plein nog even de hand schudden. En ik was trots want ook ik had, weliswaar op hele hele hele kleine schaal, bijgedragen aan deze overwinning. Bij twee vorige pogingen was ik voor de wedstrijd met de rijder op de foto gegaan en dat had niet goed uitgepakt. Nu ben ik ver van hem gebleven en zie daar: historie werd geschreven.
Mocht u daarom als lezer van deze rallycolumn en deelnemer aan rally’s ooit door mij benaderd worden om samen op de foto te gaan dan kan ik u slechts een duidelijk advies geven: ren zo hard mogelijk weg, wellicht dat u dan de overwinning pakt.
Wegens zijn prestaties in de rallysport als rijder heb ik de heer P. Tsjoen ooit de eretitel ‘meneer’ gegeven. Ik denk dat het moment daar is om die titel voor de derde keer (na meneer Tsjoen en meneer Loix) toe te kennen. Daarom spreek ik vanaf vandaag niet meer over Kevin Abbring maar over meneer Abbring!
Het was een fantastisch spannend weekend waarbij de verschillen in de top steeds enkele seconden waren, waar diverse toppers de fout in gingen en anderen boven zichzelf uitstegen. Kortom het was een toprally. Ik was het niet vergeten maar mocht dat het geval zijn, dan weet ik nu weer waarom de rallysport met afstand de mooiste sport is.
Met dank aan beide meneren!
Hoewel ik de rallysport al kende van tv, maakte ik in 2004 de sport, als onderdeel van een foto-opdracht, in levende lijve mee. Het rallyvirus had me direct te pakken. Ik bezocht steeds meer wedstrijden en de foto’s publiceerde ik via een eenvoudig opgezette website. Dat werd naderhand uitgebreid met het brengen van nieuws en zo ontstond website EventandSportNews. Deze is na jaren uitgegroeid tot het RallyNieuws van nu. Naast het plaatsen van persberichten van diverse teams uit binnen- en buitenland, schrijf ik ook eigen artikelen. Met enige regelmaat schrijf ik persberichten voor diverse teams.
Voeg reactie toe